Koeheide

De Koeheide bekoort met haar mystieke holle wegen, indrukwekkende landschap met weidse vergezichten en de bloedmooie natuur. Het is een mozaïek van ontelbare verbluffend mooie landschapselementen zoals bv. de sleedoorn, hondsroos,… weelderig begroeide graften, holle wegen waar je ooit nog eens het gefluister zult horen van een das, struwelen met oeroude spaanse aken, viltrozen waar een koppeltje grauwe klauwieren er zelfs even aan dacht hun nestje te bouwen.

Tussen dit web van landschappelijke sieraden, zijn er heischrale graslanden, die je doen dromen van oude gloriën. Hier en daar die zie je nog een spoor van wat was en wat misschien ooit wel weer zal zijn.

Geschiedenis van het gebied

Natuurpunt heeft de bedoeling de Koeheide als een waardevol natuurlijk erfgoed door te geven aan volgende generaties. Zoals het vroeger gebeurde. Want op verscheidene edities van oude kaarten is de Koeheide -samen met de verderop gelegen Schapenheide- altijd aangeduid geweest als een heide. 

Trouwens was het historisch gezien één van de weinige 'echte' heidegebieden tussen Leuven en Brussel. De schrale bodem was daarvan de oorzaak. Maar er was meer aan de hand. De heide was vooral een sociologisch gegeven. Het waren die plaatsen van het grondgebied waarover de plaatselijke gemeenschap afspraken maakte voor een gezamenlijk gebruik en er onderlinge verstandhouding over nastreefden. Met de regeling van het vrijgeweide kon iedereen er bvb. koeien of schapen laten grazen. Het is trouwens niet toevallig dat een groot deel van het gebied nog steeds eigendom van de gemeente is, letterlijk van de gemeenschap.

Ook de Koeheide ontsnapte de laatste decennia echter niet meer aan het alom heersende principe om 'er uit te halen wat er in zit'. Vooral intensieve bemesting en overbegrazing, maar ook het verwijderen van houtkanten en het ploegen van percelen deed de inhoud verdwijnen. De heide was weg, leven en kleur verdwenen in grote mate uit het landschap. Maar de vormgeving bleef gelukkig grotendeels intact, de barokke kader hangt nog uit.