Betonstop: de tijd voor uitvluchten is voorbij
De betonstop komt er deze legislatuur niet meer. Vorige week vrijdag schoof de regering de noodzakelijke decreten door naar de volgende legislatuur. De reden: de Raad van State vroeg om de effecten van de voorstellen op natuur en milieu beter te bekijken.
Sinds 2009 beloven opeenvolgende Vlaamse regeerakkoorden onze schaarse open ruimte te zullen beschermen. In 10 jaar tijd is men er dus niet in geslaagd om tot een juridisch sluitende wetgeving te komen. Nochtans bestaat er geen twijfel: de betonstop is absoluut nodig, zeer urgent en betaalt zich op termijn dubbel en dik terug. Er is nood aan actie en resultaat. Door de betonstop ernstig te nemen, en de voorstellen aan te scherpen.
In ons Betonrapport (p. 51) en het verkiezingsmemorandum van Natuurpunt (vanaf p.10) staan concrete voorstellen om de betonstop uit te voeren.
10 jaar betonstop in 10 punten
Sinds juli 2009 beloven de opeenvolgende Vlaamse regeerakkoorden de bescherming van de zonevreemde bossen.
In mei 2012, bij de goedkeuring van een Groenboek BRV (Beleidsplan Ruimte Vlaanderen), belooft de Vlaamse regering om op 'korte termijn' ook slecht gelegen reservegebieden voor wonen (WUG’s) te vrijwaren voor bebouwing.
In november 2016, op de vooravond van de eerste Vlaams Klimaatconferentie, engageert de Vlaamse regering met een Witboek BRV zich tot een algemene betonstop. Dit om ook andere waardevolle open ruimten (dus niet alleen bossen en WUGs) tegen 2040 te beschermen.
In mei 2017 wordt de bossenkaart die onze meest waardevolle bossen moest beschermen, kort na uitgifte opnieuw ingetrokken door minister-president Geert Bourgeois (N-VA). Er zouden te veel fouten in staan.
In juli 2018 gaf de Vlaamse regering na een ellenlange superministerraad schoorvoetend toe dat geen van deze voornemens nog verankerd raken in het sinds 2011 beloofde BRV, zelfs niet onder de vorm van een ontwerp.
Voorlopig zou worden ingezet op een aantal parallel lopende decretale initiatieven: een decreet om de zonevreemde bossen beter te beschermen, een decreet om de woonuitbreidingsgebieden te sparen, en een decreet met allerlei instrumenten, waaronder een nieuw (duur) systeem van planschade.
In maart 2019, afgelopen vrijdag, werd duidelijk dat de regering ook deze wetgevende initiatieven doorschuift: Daarmee is duidelijk dat de betonstop deze legislatuur geen voeten meer in de aarde krijgt.
Wel slaagt dezelfde regering er via een ‘codextrein’ in om beroepsmogelijkheden van burgers tegen vergunningen te beknotten, het bouwen in waardevolle landschappen opnieuw toe te laten, dit samen met nog tal van andere versoepelingen en nieuwe achterpoortjes (december 2017).
Ook slaagt deze regering erin om milieuvergunningen (tot dan geldig voor max. 20 jaar) voortaan eeuwigdurend te maken door de bouw- en milieuvergunning te bundelen tot een permanente omgevingsvergunning (januari 2018).
Bij gebrek aan eenvoudige voorzorgsmaatregelen, zoals een tijdelijk moratorium op het bouwen in de open ruimte, vloeit het beton nu sneller dan voorheen.
