Portret van een Natuurpunter: Jeroen Naert

Kerkuilenraids, steenuilenbakken inventariseren, padden en salamanders overzetten, Natuurpunt De Torenvalk vertegenwoordigen in de cultuurraad van Tielt, helpen bij beheerwerken in de Vorte Bossen, meedenken over fondsenwerving, deelnemen aan het (be)stuur: dat alles doet Jeroen met veel plezier! Als 1 van de 4 Vorte Sporters neemt hij deel aan Expeditie Natuurpunt. Eind juni ontdekt zijn team Limburg per fiets, maar eerst zoeken ze centen. Daarvoor bundelen ze hun passies en organiseren ze een boeiende literatuuravond, een culinair feest en meerdere huiskamerconcerten.

Ot hjistih is, ist hoet (als het leuk is, is het goed)! 

Doen wat er toe doet en je vooral amuseren. Ik vind het belangrijk om voor jezelf uit te maken wat er toe doet. Soms helpt het leven je om die prioriteiten te stellen. Het overlijden van één van mijn beste vriendinnen en de ziekte van mijn zus hebben mijn kijk op het leven heel erg beïnvloed. Ze leerden me hoofd- en bijzaak van elkaar te onderscheiden en deden me beseffen dat uitstellen wat je gelukkig maakt geen zin heeft.

Ik verspil niet graag tijd aan dingen die ik niet graag doe. Liever amuseer ik me bij alles wat ik doe. Ot hjistih is, ist hoet! Ik wil gewoon gelukkig zijn en dat geluk vind ik in mijn gezin, in fietsen, in literatuur, in muziek en al helemaal in natuur. Ik geloof heel erg in de positieve invloed van natuur op onze fysieke en mentale gezondheid. Daarom zet ik me in voor meer natuur, want wat zijn we zonder een goede gezondheid? Liever amuseer ik me bij alles wat ik doe.   

Stevig in de West-Vlaamse grond

Ayco, Kjartan en Lars noemen Jeroen "papa", voor Anaïs is hij "liefje". Vrienden noemen hem gewoon Jeroen en zijn leerlingen spreken hem aan met "Meneer Naert". Verder zeggen titels hem niet veel. Jeroen is opgevoed met zijn voeten stevig in de West-Vlaamse grond: “doe mo geweun, ’t is al zot genoeg.” Mensen hebben Jeroen al vaker zot verklaard. Toen hij op zijn 24e kinderen wilde. Toen hij de auto ruilde voor een bakfiets met de winter voor de deur en de jongste sloeber op komst. Toen hij halftijds ouderschapsverlof opnam om meer tijd te hebben voor zijn gezin, voor zichzelf en voor natuur. Ach, zot zijn doet geen zeer.