Rosevleugel duikt op verschillende plaatsen op in België

De voorbije weken werden op verschillende plaatsen in ons land Rosevleugels gevonden. Deze bijzondere sprinkhaansoort verdween bijna een eeuw geleden volledig uit België. In recente jaren werden sporadisch nog enkele zwervers waargenomen. Maar nu blijkt opnieuw minstens één kleine populatie aanwezig. De soort zal in de nabije toekomst als gevolg van klimaatverandering vermoedelijk haar verspreidingsgebied verder naar het noorden kunnen uitbreiden.

Eind juli werd langs een zandgroeve in Belgisch-Lotharingen (provincie Luxemburg) een vreemde sprinkhaan waargenomen. Tussen de typische blauwvleugelsprinkhanen vloog plots een exemplaar met donkerroze vleugels op: een Rosevleugel! Enkele dagen later werden in de onmiddellijke omgeving nog verschillende andere exemplaren gezien, zowel volwassen mannetjes als vrouwtjes. Het lijkt ernaar dat er zich op deze locatie een kleine populatie heeft gevestigd.

Tot het begin van vorige eeuw kwam de Rosevleugel nog voor in de omgeving van Torgny, de meest zuidelijke plaats van België. Daar werd de soort aangetroffen op een kalkgrasland in een verlaten steengroeve. Nadat de industriële activiteiten in deze groeve werden stopgezet, begon de site langzaam te vergrassen, waardoor het ideale leefgebied voor Rosevleugels verdween. De soort heeft immers warme, stenige terreinen nodig met weinig begroeiing en voldoende open plaatsen: schrale graslanden (met ijle vegetatie), zandige gebieden, stenige hellingen, rotsige stukjes langsheen rivieren …

Na de recente ontdekking in Belgisch-Lotharingen volgden verschillende waarnemingen kort op elkaar: een exemplaar nabij Aarlen, een ander exemplaar langs een treinspoor in de streek van de Viroin, een vrouwtje op een terril nabij La Louvière en een ander vrouwtje nabij een steengroeve in Aywaille. Daarnaast werd de soort ook voor het eerst in Vlaanderen gevonden: een nimf (jonge sprinkhaan) in een tuin in Vilvoorde en een exemplaar in Vijvergebied Midden-Limburg. Of op al deze verschillende locaties momenteel of in de nabije toekomst nieuwe populaties gevestigd zijn, wordt verder opgevolgd.

De Rosevleugel is een relatief grote veldsprinkhaan. De vrouwtjes worden 2 tot 4 cm, de mannetjes zijn met 1,4- tot 2,5 cm net iets kleiner. De soort heeft een overwegend grijs tot bruinrood lichaam en is daardoor erg goed gecamoufleerd. Bij lichtgekleurde exemplaren loopt een lichte streep van het oog over het halsschild en de voorvleugel, bij donkere is die streep afwezig. Zoals de naam doet vermoeden, valt de rosevleugel vooral op door de felroze tot rode achtervleugels, die vooral goed zichtbaar worden wanneer de sprinkhaan opvliegt. Vaak is de tibia (= de scheen van de achterpoot) roze tot roodachtig gekleurd. Een ander typisch kenmerk is de verticale streping op de ogen.