Afbeelding
HET WGBM-Wild Life Camera-PROJECT
Deze week, één jaar geleden …
Vanaf medio februari 2021 stonden er in het noordelijke deel van de Gentbrugse Meersen verschillende Wildlife Camera’s opgesteld. De fotovallen werkten dag … en nacht, en namen acte van fauna (en flora) die nietsvermoedend voor de lens in beeld kwam.
De volgende weken belichten we telkens een passant van precies één jaar geleden.
Soms met uitleg, soms met enkel een titel, soms spreekt het beeld voor zich. We geven dat beeld zoals het is, niet uitgesneden, gekadreerd of bijgewerkt, met de info van datum en tijd (wintertijd!) afleesbaar. Filmpjes duren maximum 10 seconden, en laten soms slechts een staart zien die uit beeld verdwijnt … .
Het noordelijke deel van de Gentbrugse Meersen situeert zich tussen de E17, de Scheldedijk, Gentbruggekouter, Emiel Claeyslaan, Jules van Biesbroeckstraat en Boer Janssensstraat. Enkele percelen zijn nog in privé bezit, maar het grote deel is eigendom van Stad Gent en Natuurpunt, de verdeling is ongeveer gelijk. Natuurpunt is eigenaar van percelen die voornamelijk gelegen zijn langs de Schelde, bij Stad Gent ligt de nadruk meer op de brede zone aansluitend op de sportcluster. Zowel aan Stad Gent als aan Natuurpunt werd toestemming gevraagd voor het plaatsen van de camera’s. Vanzelfsprekend stonden de camera’s niet gericht op de paden waar mensen passeren. Het was ook niet de bedoeling om mensen te ‘spotten’. We wouden gewoon eens kijken wat er zo al aan een alerte onbemande lens passeert! De camera’s hebben op verschillende plekken gestaan, op de berm van de E17, bij enkele bomengroepen, nabij stallen of in het open grasland. Op die manier kwamen enkele dieren in beeld die je anders minder ziet, maar ook de gewone gasten. Anderzijds zijn er nog een heleboel kleinere beestjes die tussen de vegetatie leven en in eerste instantie buiten beeld bleven… in tweede instantie bouwden we daarvoor een mostela, en ja, ook zij werden al eens betrapt!
De camera’s hingen meestal slechts 40 à 50 cm boven de grond, er werden immers geen grote dieren verwacht. De gebruikte camera’s zijn relatief goedkope modellen (rond de € 100 per stuk), die je gemakkelijk kan verkrijgen, maar waar geen accessoires voor bestaan (zoals een metalen veiligheidshouder of voorzetlenzen bijvoorbeeld). Dit maakt ook dat er zich al eens technische problemen voordeden. De eerste camera begaf het na 5 maanden, maar de meeste hielden het langer vol. Gebruikte modellen zijn ACORN LTL-5210A (#1), Strex WC sp 48 (#6) en MAGINON WK 4 HD (#1). Gedurende de hele periode werd er geëxperimenteerd met de opnamekwaliteit. Soms werden er enkel reeksen van foto’s genomen, soms een combinatie van foto’s en film. De filmpjes duren nooit langer dan 10 seconden, meestal verdween het dier al na enkele seconden uit beeld.
Tot slot stonden er af en toe ook wel mensen op de beelden. Daar de camera’s, eens je het pad verlaat wel degelijk erg zichtbaar waren, zijn die mensen zich er ook bewust van. En nieuwsgierig. Maar toch bedankt voor het getoonde respect voor het materiaal!
... vanaf 15 februari 2022 krijg je wekelijks een kijk op het ongeziene van net één jaar geleden …
https://werkgroepgentbrugsemeersen.wordpress.com/wildlife-cameras/
Beschikbare "Eén jaar geleden":
"Eén jaar geleden": 2022 APRIL 2021
2022 APRIL 2021 … één jaar terug …
Een van de camera’s wordt gemolesteerd door koeien die recent op de wei gezet zijn. De plastiek houder breekt en de camera valt in het gras, met de lens omhoog. Zo blijft hij nog een week wolkenfoto’s maken, meer dan 1500! Maar soms zit er wel eens iets anders tussen; een vlucht kauwen bijvoorbeeld. De kauw is een luidruchtige, gedrongen vogel, zwart met een grijs achterhoofd en een opvallend lichtblauw oog. Kauwen hebben een zeer uitgebreid menu, gaande van kleine ongewervelden, over zaden en granen tot eieren, fruit en ook wel eens een muis en natuurlijk ook onze etensresten, kattenbrokken en pechstrook-karkassen. Hier in de Gentbrugse Meersen struinen ze door het grasland op zoek naar slakken, spinnen en insecten of larven. Als een kauw een paarband aangaat is dat voor het leven. Je ziet ze ook zelden alleen.
"Eén jaar geleden": 2022 MAART 2021
2022 MAART 2021 … één jaar terug …
De lente-ochtend van 30 maart 2021. Alsof hij weet dat hij mooi centraal in beeld staat strekt deze fazant de rug en laat – ondersteund door wild gefladder – zijn stem in de koele ochtendlucht klinken. Een opera-aria kunnen we dit bezwaarlijk noemen, maar de geste was er wel! De fazant werd onder andere door de Romeinen over Europa verspreid, zijn oorspronkelijk leefgebied ligt in Zuidoost-Europa (Georgië, Armenië) en Zuidoost-Azië (Vietnam tot Noord-Korea).
Deze periode stond er een camera nabij de schapenschuur van de hoeve nabij de E17, maar het geheugenkaartje stond na één dag al vol (meer dan duizend beelden). Zoveel beweging! Op 20 maart 2021 verhuist een moeder bruine rat haar jongen naar veiliger oorden. Ze passeert minstens vier keer met een jong. Ja hoor, de bruine rat is zowat het succesvolste zoogdier ter wereld. Van oorsprong komt ie uit de steppengebieden van Oost-Azië, maar het is een echte cultuurvolger, en reisde gemakkelijk mee met de handel en wandel van die andere soort: Homo sapiens. De camera werd elders gehangen, de aanwezigheid van bruine rat was iets te dominant op die plek!
Konijnen maken in tegenstelling tot hazen holen onder de grond, deze konijnenburchten hebben verschillende ingangen. Voor het werpen van de jongen wordt een doodlopende zijgang gemaakt met op het einde een nest. Dat nest wordt opgebouwd uit gras en losgekrabde buikpels. Een wentel noemt men die constructie. Als de rivaliteit te groot is, wordt buiten de burcht een nieuwe gang gegraven, ongeveer een meter lang, licht afgaand en met een kleine nestholte op het einde.
Dat is wat op 18 maart 2021 door de camera werd vastgelegd. Een konijn kwam gedurende iets meer dan een uur telkenmale met de bek vol gras in beeld. De camera stond knal boven het hol! We hebben de foto’s achter elkaar gezet …
Op 12 maart 2021 liet zich voor het eerst een steenmarter zien. De witte keelvlek loopt af op de voorpoten en de poten zelf zijn donkerder van kleur. De wolharen zijn licht van kleur en schemeren op de flanken door de dekharen (bij de boommarter is die ondervacht net donkerder). Steenmarters voelen zich best thuis in menselijke omgeving, ze worden regelmatig in stedelijke agglomeraties gespot. Een spouwmuur, een zolder of een schuur vindt hij een ideale verblijfplaats. Het is een carnivoor die best een kippetje lust maar ook wel eens vruchten of bessen eet.
Een ekster was op 1 maart 2021 op zoek naar bouwmateriaal. Daarvoor ‘vandaliseerde’ hij eerst een dood struikje, maar het takje werd te licht bevonden en achter gelaten. Een soortgenoot duikt op in de achtergrond. Eksters maken hun nest hoog in een boom en het is voorzien van een dakconstructie. Tot hun derde jaar leven eksters in jeugdbendes.
"Eén jaar geleden": 2022 FEBRUARI 2021
2022 FEBRUARI 2021 … één jaar terug …
Een stukje weiland (vergelijk met de foto van de groene specht van vorige week) werd op 27 februari 2021 afgerasterd voor de schapen. Een Europese haas vond plots een hindernis op zijn weg. De Europese haas heeft lange poten en lange oren (lepels) waarvan de punt zwart is. Hij graaft geen holen zoals het konijn, maar heeft een ‘leger’. Dit is een nest, een ondiep kuiltje in open veld of onder begroeiing. Overdag houdt hij zich meestal gedrukt of zie je soms even zijn oren boven het grasland uitsteken. Onze haas verkent onwennig de nieuwe hindernis.
Op 18 februari 2021 flirtte een groene specht met de lens. Het lijkt of hij zich bewust is van het vreemde object. Waarschijnlijk was hij in het gras op zoek naar mieren, zijn dagelijkse kost. Hij pikt de nesten open en haalt met zijn lange tong de inhoud naar boven. Het is een mannetje want zijn ‘hangsnor’ heeft een rood centraal deel, bij vrouwtjes is dit uniform zwart. Kenmerkend zijn de groene rug en stuit en de rode kruin en het zwarte Zorro-masker. Zijn lachende roep hoor je regelmatig in de meersen of nabij de spaarzame bosjes, het is tenslotte een holenbroeder.