Bos t' Ename

Bos t’Ename was tot 1851 een aaneengesloten bos van 200 ha. Na die periode is het grootste deel van het bos ontgonnen om er akkers van te maken. Op het einde van de 19de eeuw werd vrij snel een 63-tal ha van de oorspronkelijke oppervlakte terug bebost. Het grootste deel daarvan gebeurde ten noorden van de Kattenberg, het deel dat we nu Grotenbos noemen. Een kleiner deel werd ten zuiden van de Kattenberg bebost, met name tussen Wolvenberg en Kattenberg. Dit deel kreeg de naam Wallebos. Aan de Kattenberg blijft er tot vandaag een gat van enkele honderden meter tussen Grotenbos en Wallebos. Hierdoor is voor veel planten en dieren de afstand tussen de 2 delen te groot om die te overbruggen. Door een boomplantactie wordt het historische Bos t’Ename na 166 jaar op relatief korte termijn terug een aaneengesloten bos. 

Ter hoogte van Volkegem, een deelgemeente van Oudenaarde, kon Natuurpunt samen met de stad Oudenaarde ongeveer twintig hectare grond aankopen. Rond 2000 startte de aanleg van een nieuw bos, deels via aanplanting en deels via spontane bosontwikkeling. Paarden en runderen zorgen voor een 'vertraging' van de bosvorming om een afwisseling tussen open en gesloten bos te bereiken. Een wandelpad dat start in Volkegem voert je door dit gebied. Het bosbeheer in Bos t'Ename streeft ernaar om het natuurlijke landschap en de biologische verscheidenheid van een niet verstoord bosbiotoop te herstellen. In 2002 werd het Bos t'Ename bekroond met de Vlaamse Monumentenprijs. Het was een primeur dat deze prijs naar een landschap ging en niet naar een monument.