Gondebeek

De Gondebeekvallei situeert zich op de grens van Oosterzele, Melle en Merelbeke. Het is een natuurrijk en overstromingsgevoelig meersengebied dat bestaat uit een mozaïek van natte hooilanden, dotterbloemgraslanden, knotbomenrijen, amfibieënpoelen en beekbegeleidend bos. De verscheidenheid aan biotopen levert een rijke fauna, fungi en flora op.

De natuur in dit stuk van de Gondebeekvallei is sinds december 2009 erkend als natuurreservaat Gondebeek.

Voor de aanleg van de spoorlijn reikte het Aelmoeseneiebos ononderbroken tot aan de Gondebeek die toen nog de Molen Beeck werd genoemd (zie Ferrariskaart, 1775).

De kruidlaag in het stukje bos dat nu geïsoleerd ligt tussen de spoorweg en de beek vertoont nog alle kenmerken van een ‘oud bos vegetatie’. In de vorige eeuw zijn op die plaats populieren aangeplant. Momenteel wordt een langzaam omvormingsbeheer toegepast waarbij de populieren van ouderdom kunnen afsterven en er een spontane opslag van eik, zoete kers, esdoorn en es in de plaats komt. Zo krijgt het bos op termijn zijn natuurlijk karakter terug.

De noordelijke oever van de Gondebeek ligt lager dan het Aelmoeseneiebos ten zuiden waardoor de beek in de winter in noordelijke richting uit haar oevers trad. De meersen langs de Neerstraat en de Meersstraat stonden vroeger elke winter blank en waren enkel in de late zomer bruikbaar als hooiland en voor nabegrazing. Voor intensieve landbouw waren en zijn ze nog steeds niet geschikt. Voor de natuur bieden ze dan weer wel heel wat perspectieven. Een aangepast beheer met aandacht voor verarming en minimale verstoring van de bodem moet in de nabije toekomst de soortenrijkdom verder positief beïnvloeden.