Zonnebos

Dit bos, door buurtbewoners ook wel ‘de Fleinus’ genaamd, ligt op de rand van het Meetjeslands Krekengebied. Dat is een locatie die we niet meteen met bos associëren. Nochtans was het Zonnebos al op de Ferrariskaart aangeduid, een kaart daterend uit het einde van de 18e eeuw. Bossen die sinds de Ferrariskaart onafgebroken bos zijn, krijgen in Vlaanderen het etiket ‘oud bos’ mee.

Het Zonnebos ligt op het tracé van de Graaf Jansdijk en is daarom ook geklasseerd als beschermd landschap. De Graaf Jansdijk vormt de grens tussen de polders in het noorden en de zandstreek in het zuiden. In de 14^de en 15^de eeuw werd bij de aanleg van deze Graaf Jansdijk dankbaar gebruik gemaakt van een van nature hoger gelegen zandrug die van west naar oost loopt. Deze zandrug is een gevolg van zandverstuivingen ten tijde van de opvulling van de Vlaamse vallei, meer dan 10.000 jaar geleden.

Deze zandrug, dus ook het Zonnebos, vormen de hoogste plek van Sint-Laureins. Dit klinkt spectaculairder dan het is voor een hoogte van een goeie vijf meter boven zeeniveau… Nochtans is dit in de omliggende polders, die anderhalve meter lager liggen, een belangrijk verschil. Zeker toen de zee nog tot hier het land binnendrong. Dus voor alle duidelijkheid: het ‘zicht op zee’ is er nu helemaal niet meer. Tenzij een kreek hier en daar ook goed is.

De laatste decennia is het bos in gebruik geweest als intensieve fazantenkwekerij. De natuurwaarden van het bos zijn in die tijd achteruitgegaan. Veel bomen zijn afgestorven, de kenmerkende bosflora en paddenstoelen verdroegen het gewroet en de uitwerpselen van duizenden fazanten niet goed.