Locatie: Eglegemvijver (Mechelen)
Kunstenaar: Dzia
Financierder: Agentschap voor Natuur en Bos
Stel je voor dat je tanden je leven lang zouden blijven groeien. Dat gebeurt bij de
bever waardoor hij gedoemd is tot levenslang knagen van bomen. Het is dan ook het
grootste knaagdier van Europa, qua grootte het best te vergelijken met een
middelgrote hond zoals bijvoorbeeld een border collie. Deze zwemmende vegetariër
eet plantenwortels, boomschors, twijgjes en vruchten. Dat doet hij hoofdzakelijk bij
valavond of ’s nachts. Dan gebruikt hij het water om zich te verplaatsen door zijn
gebied. Met zijn platte staart zwemt en navigeert hij super behendig en snel op de
bodem van de waterlopen. Als er gevaar dreigt gebruikt hij die staart om zijn familie
te waarschuwen met een ferme klap op het water. Op het land zijn bevers echter log
en traag.
Het is de top-ingenieur van de natuur en kan door het bouwen van een dam met hout
en slijk de natuur ingrijpend veranderen. Hij verhoogt het waterniveau en zet percelen
onder water. Bossen veranderen in moerasbossen en kalme beken veranderen in
meren. Een beverdam wordt op zijn beurt als brug en rustplaats gebruikt door de rest
van de dierenwereld. Vossen steken er de beek over, ratten maken er hun nesten in,
eenden rusten er uit en voor reigers is het de beste plek om te wachten tot er een vis
passeert. Bevers maar ook beverdammen zijn in Belgie beschermd door de wet.
Tot enkele jaren geleden was de bever niet meer aanwezig in onze natuur. Hij werd
bejaagd als voedselbron (het zou smaken als rundsvlees) en daarnaast ook voor zijn
pels én voor zijn bevergeil. Dat product uit de geurklier van de bever werd gebruikt in
parfum maar heeft ook een geneeskrachtige eigenschap. Het is koortsremmend en
pijnstillend. Zelf gebruiken ze het om hun vacht in te vetten en hun territorium mee af
te bakenen.
Het familieleven van de bever speelt zich af in een burcht waarvan de ingang altijd
onder het water is. Zo beschermen ze zich tegen grote roofdieren. Ze leven in families
van beide ouders, de jongen (meestal twee tot vier) en de jaarlingen die mee zorgen
voor de baby’s. Als de beverwelpen 2 jaar oud zijn gaan ze op zoek naar een eigen
stek...
Tekst: Hidde Moens
Ingesproken door: Staf Coppens