7. Blauwborst (Animalinas)

Locatie: Nieuwe Hansbrug (Haacht/Keerbergen)
Kunstenaar: Dzia
Financierder: De Vlaamse Waterweg nv

De blauwborst is een vogel die tot de familie van de vliegende zangvogels behoort, en van hetzelfde geslacht als de nachtegaal is. 

Zoals je al kan raden, wordt het vogeltje zo genoemd omwille van zijn borst die een blauw-paarse kleur heeft. Helaas vervaagt deze kleur tijdelijk in de wintermaanden. De blauwe kleur wordt begrensd door zwarte, witte en bruine bandjes en verder heeft het vogeltje nog een wit vlekje dat ‘de ster’ genoemd wordt. 

Het mannetje is van kop tot staart veertien centimeter lang en gebruikt zijn felle kleur om vrouwtjes aan te trekken. Het vrouwtje ziet er vrijwel hetzelfde uit, maar zonder felle blauwe kleur, en het jong is herkenbaar aan zijn bruin-wit gestreept patroon.

Tijdens de balts – hun paringstijd – vliegt het mannetje van hot naar her om zijn gezang te verspreiden en zo hopelijk vrouwtjes te imponeren. Het broeden loopt van april tot juli en gemiddeld leggen ze drie tot zeven eieren. Dit komt omdat ze twee legsels hebben, wat betekent dat ze in het broedseizoen wel twee keer eieren kunnen leggen. De broedtijd zelf telt veertien dagen. Om de jongen te verwelkomen, bouwen ze een nest van paardenhaar en pluisjes en in dit nest verblijven ze twee weken voor ze klaar zijn om uit te vliegen. 

Qua voeding geniet dit diertje van insecten, larven, wormen en slakken. Dit vult hij af en toe aan met bessen en zaden.

Het blauwborstje vertoeft graag in zowel open bebossing als gesloten loofbossen met dichte vegetatie, zolang de gronden maar nat en insectrijk zijn. Je zult hem zeker kunnen terugvinden op landbouwakkers en moerasbossen. Tussen eind juli en september zal je ze echter moeten zoeken op de Iberische Eilanden, hun overwinterplaats. Vanaf de lente keren ze dan terug naar België, om de jaarcyclus terug op te starten.

Financierder De Vlaamse Waterweg nv aan het woord:

De Vlaamse Waterweg nv beheert de bevaarbare waterwegen in Vlaanderen en stimuleert het transport via de binnenvaart. 

Als waterwegbeheerder draagt De Vlaamse Waterweg nv ook zorg voor de vispopulaties en hun leefomgeving in de kanalen en rivieren die we beheren. 

Vispopulaties worden geregeld geconfronteerd met barricades die de migratie naar een ander leefgebied belemmeren of met het verdwijnen van geschikt leef- en paaigebied. Daarom legde de Vlaamse Waterweg nv verscheidene vispaaiplaatsen langs de kanalen aan, zowel binnen- als buitendijks.

Langs de Maas worden aan de mondingen van zijrivieren ook vistrappen voorzien, zodat hier de vismigratie naar bovenstroomse paaiplaatsen terug mogelijk wordt. Tot op vandaag lopen er monitoringsprojecten in onze waterwegen, in samenwerking met het INBO en het ANB om de effecten van deze paaiplaatsen op het visbestand te evalueren, en waar nodig opnieuw over te gaan tot actie. Op deze manier wil de Vlaamse Waterweg nv zich blijven inzetten voor het in stand houden van een gezond visbestand in zijn kanalen en waterlopen.

De Vlaamse Waterweg nv is ook mede uitvoerder van het Sigmaplan, dat Vlaanderen beschermt tegen overstromingen van getijdenrivieren bij stormtij. We leggen daarvoor een keten van overstromingsgebieden aan en geven de rivieren opnieuw de ruimte om te overstromen. Zo ontstaat er unieke getijdennatuur, met slikken, schorren en wilgenvloedbossen. Deze waardevolle natuur geeft zuurstof aan de rivier en dat komt ook het visbestand ten goede. Daar profiteren dus ook de Pos en de Rietvoorn van!