Onze Rode eekhoorns krijgen in Europa steeds meer concurrentie van uitheemse soorten als de Noord-Amerikaanse Grijze eekhoorn. Vorig jaar werden 7 exemplaren gemeld van de soort. Nooit eerder waren dat er zoveel. Natuurpunt roept op om nieuwe waarnemingen te melden via www.waarnemingen.be.
Binnen de groep van de eekhoorns zijn er veel exotische soorten die zich gemakkelijk kunnen aanpassen aan het milde Europese klimaat. Dat is niet altijd goed nieuws: sommige soorten veroorzaken meer schade aan de omgeving en de lokale biodiversiteit dan dat ze bijdragen. Daarom mogen in België sinds 2002 enkel nog de Aziatische grondeekhoorn en de Oostelijke wangzakeekhoorn als huisdier gehouden worden. Toch duiken er nog geregeld exotische eekhoorns op. Vooral de Noord-Amerikaanse Grijze eekhoorn werd het afgelopen jaar opmerkelijk veel gespot: op waarnemingen.be is er sprake van zeven bevestigde waarnemingen, terwijl het in 2014 slechts om één ging, in 2011 om drie en voordien zelfs om geen enkele.
In Europa heeft de Grijze eekhoorn zich al op verschillende plaatsen gevestigd. Tussen 1876 en 1929 werd de soort in Engeland en Wales verschillende keren ingevoerd en kon ze zich op korte tijd over de rest van Groot-Brittannië verspreiden. De Rode eekhoorn was daarvan de dupe, aangezien die uit zijn leefgebied verdrongen werd en niet bestand bleek tegen het parapokkenvirus waarvan de exotische eekhoorn drager is. Ook in Italië werd de Grijze eekhoorn ingevoerd, met opnieuw een enorme terugval in de Rode eekhoornpopulatie tot gevolg. Biologen vrezen nu dat de Noord-Amerikaanse eekhoornvariant zich vanuit Italië verder over Europa zal verspreiden, en zo de inheemse eekhoorns nog verder zal terugdringen.
Constante controle en opvolging van de exotische soorten is dus van levensbelang voor de Rode eekhoorn. De opvolging gebeurt via waarnemingen.be, waarbij elk sein van een Grijze eekhoorn of een andere exoot wordt onderzocht en doorgegeven aan het specifieke project rond invasieve exotische soorten. Dit jaar doken er al Grijze eekhoorns op in de omgeving van Kallo, Brussel, Zeebrugge en de regio tussen Gent en Sint-Niklaas (Lokeren, Waasmunster en Wachtebeke). De voorgaande jaren zijn er ook al waarnemingen bekend uit Wetteren en Deinze. Op die plaatsen is het dus extra belangrijk om de situatie in het oog te houden en hun mogelijke aanwezigheid door te geven.
De eerste stap in de melding van een uitheemse eekhoorn is herkenning. In sommige situaties lijken de Rode en de Grijze eekhoorn op elkaar, maar dankzij een paar belangrijke kenmerken kan je de twee toch uit elkaar leren houden. Om te beginnen is de Noord-Amerikaanse soort groter en zwaarder gebouwd dan de inheemse eekhoorn. Onze eekhoorn heeft in de winter oorpluimen, terwijl de Grijze zowel ’s winters als ’s zomers zonder oorpluimen door het leven gaat. Bovendien lopen de staartharen van de Grijze eekhoorn uit op een wit punt, waardoor er een witte lijn rond de rest van de donkerdere staart lijkt te lopen. De reden waarom de twee wel al eens door elkaar gehaald worden, is de kleur. De Grijze eekhoorn kan ondanks zijn naam, toch ook oranjerode haren op zijn kop, poten, flanken en de rug hebben, terwijl de Rode eekhoorn in wintervacht grijzer kan zijn op zijn flanken, rug en kop.
Natuurpunt roept mensen op om mee uit te kijken voor Grijze eekhoorns en waarnemingen (liefst begeleid van een foto) te melden op www.waarnemingen.be. Door de vinger aan de pols te houden, kan tijdig ingegrepen worden.
Wil je meer informatie over invasieve exotische diersoorten? Ga dan zeker even kijken op deze pagina.
Ontvang nieuws over onze natuur en activiteiten rechtstreeks in je mailbox.
Abonneer je op onze nieuwsbrief