Nieuws

De voorbije maanden kreeg het Kastanjebos in Herent (Vlaams-Brabant) een flinke opknapbeurt. Om het bos opnieuw gezonder te maken, werden de beken en grachten verondiept. Zo werd de beekbodem van de Lipsebeek en de Weisetterbeek – die in het verleden door intensieve ruimingen onnatuurlijk diep waren uitgesneden – over een lengte van twee kilometer lichtjes opgehoogd. Daarnaast zijn in het hart van het bos verschillende grachten, samen goed voor bijna drie kilometer, tot op zo’n tien centimeter onder het maaiveld opgevuld. Dankzij deze ingrepen kan het grondwaterpeil herstellen en krijgt het bos opnieuw meer veerkracht.

Joeri Cortens ruilt zijn geliefde Kempen in voor de Ardennen. Hij trekt naar de rivier Eau Rouge, vlakbij Stavelot. "Ik ben hier voor een van mijn favoriete vogeltjes aller tijden: de waterspreeuw", klinkt het enthousiast.

Door de snelle verandering van het Europese klimaat veranderen leefgebieden van vele dieren drastisch, zo ook die van slangen. Om te weten te komen welke soorten en regio’s het hardst zullen getroffen worden maakte Pablo Deschepper (Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen, Koninklijk Museum voor Midden-Afrika) projecties gebaseerd op klimaatmodellen en waarnemingsgegevens. Uit de resultaten blijkt dat in West- Europa, inclusief het Iberische schiereiland, de leefomgeving van slangen het hardst onder druk zal komen te staan. De reden? Langere droogtes, hogere temperaturen en verschuivingen in de seizoenen. Soorten die nu al bedreigd zijn, zien hun leefgebied verder inkrimpen. 

Begin augustus 2025 werd in het provinciaal domein De Gavers in Harelbeke een nieuwe bijensoort gevonden, namelijk de goudstaartneusbij. Bijzonder is dat dit meteen de eerste waarneming is van het geslacht van de neusbijen in ons land. In Europa komen slechts drie soorten van dit geslacht voor: twee in Midden-Europa, waaronder de goudstaartneusbij en een derde, meer zuidelijke soort. Tot nu toe reikte de verspreiding van de goudstaartneusbij niet verder dan de regio’s rond Parijs en Frankfurt.

Het is al jaren een trend dat zuiderse insecten naar het noorden opschuiven en in toenemende mate bij ons gezien worden. Geregeld lukt het warmteminnende soorten om zich hier (tijdelijk of definitief) te vestigen. Door toeval en hitte-eilandeffecten ontstaan er opmerkelijke verspreidingspatronen. Zo zijn er zuiderse soorten die zich momenteel maar op één of enkele plaatsen in Vlaanderen weten voort te planten. Gent herbergt sinds kort drie zuiderse soorten die nagenoeg nergens anders te zien zijn.

Joeri Cortens is naar een bosje verderop gewaaid. "Dat is er spontaan gegroeid. Op braakliggend terrein kwamen er wilgen, berken, en... ratelpopulieren", klinkt het enthousiast. Die maken een fantastisch geluid in de wind.

In Bevel (Nijlen, provincie Antwerpen) is op 7 september 2025 voor het eerst een Amerikaanse distelvlinder (Vanessa virginiensis) in België waargenomen. Het exemplaar werd gefotografeerd in een privétuin en ingevoerd via ObsIdentify. De soort, die van oorsprong uit Noord-Amerika komt, heeft zich de voorbije jaren al verspreid naar Zuidwest-Europa en werd eerder waargenomen in Nederland en Duitsland.

Recent Brits onderzoek leert ons dat ook graslanden aanzienlijke hoeveelheden koolstof kunnen opslaan. De leeftijd van het grasland maakt daarbij het verschil: graslandbodems ouder dan 24 jaar bevatten aanzienlijk meer koolstof dan jongere bodems. Het onderzoek maakt duidelijk dat we voor koolstofopslag niet enkel naar bossen en veen moeten kijken.