Het Koeksken

Toegankelijkheid

Het gebied is niet vrij toegankelijk.

Dieren en planten

Door een aantal jaren van maaien van de brandnetels onder de bomen, met afvoeren van het maaisel, zijn de netels minder overheersend geworden. De bodem blijft stikstofrijk door zijn lagere ligging en door de jarenlange bladval van de grote populieren en wilgen. Dat zorgt voor grote exemplaren van planten als look zonder look, maar ook ontwikkeling van bramen.

In de oude beekbedding staat dotterbloem, gele lis en bittere veldkers. Deze trekt in het voorjaar samen met de look zonder look, het oranjetipje aan. Tussen oude en nieuwe beekbedding staat bosandoorn, wolfspoot, echte valeriaan, echte sleutelbloem, basterdwederik, engelwortel, blaartrekkende boterbloem, beekpunge en harig wilgenroosje. Door het maaibeheer hebben deze soorten het gewonnen van de manshoge brandnetel die er vroeger stond.

Op de grens met de weide aan het eind van het gebied, ligt al jaren een nestkast voor steenuil, die voor het eerst in de lente van 2021 gebruikt werd: er lagen drie eieren in de kast, maar het broed werd onderbroken door de dood van één van de ouders die in de schrikdraad bleef hangen.

Buren zien regelmatig grote bonte specht aan het werk in de bomen, en zien ook wel eens een vos langs de beek lopen. De nestkast voor torenvalk hing vroeger teveel tussen de bomen en werd nooit gebruikt. Sinds de lente van 2021 hangt ze aan de overkant van de beek, gezien het gebied daar nu meer open is.

Natuurbeheer

In de jaren zeventig werden tijdens de actie 'Plant een boom', populieren en wilgen geplant in het gebied: snelle groeiers, die dan ook snel een 'echt' bos zouden vormen. En toen werd alles stil.

In 2002 besloot de gemeenteraad van Harelbeke om het beheer van het gebied in handen te geven van Natuurpunt Gaverstreke. De eerste beheersmaatregelen waren het knotten van de wilgen onder de hoogspanningslijnen, en vanaf 2013 het jaarlijks maaien van de manshoge brandnetels om meer structuurverschillen in de begroeiing te krijgen en de overvloed aan stikstof te verminderen door het verwijderen van het maaisel. Daardoor kreeg de plantengroei die typisch is voor een beekvallei, meer kans om uit te breiden. (zie hoger) Verder proberen we de invasieve exoten reuzenbalsemien op de beekoever en Japanse duizendknoop langs de buren tegen te houden. In het bosje aan de overkant van de beek doen we dat ook -met permissie van de eigenaar- omdat de zaden van de reuzenbalsemien over de beek geschoten worden.

Intussen kwam de bosconsulent eens meelopen door het gebied en voor hem is het verwijderen van de populieren de volgende ingreep. Zo kan het bos evolueren naar een moerasbosje met meer licht in de poelen die er nog liggen als restanten van de oude beekbedding. Dat maakt het gebied ook interessant voor de amfibieën. Voor een aantal van de overhangende populieren was het rooien nodig in functie van de veiligheid: het is een lang en smal gebied, waarbij de afstand tot de buren een factor is waar we rekening mee moeten houden. Deze ingreep werd in 2019 uitgevoerd, met als doel het evolueren naar een beter en meer divers bos. Spontane groei alleen al zorgde hier voor meer dan 120 exemplaren van verschillende soorten. In november 2020 werd hier nog een aanvulling ingeplant met zomereik en berk zodat het geheel nu kan evolueren naar een waardevol natuurgebied met de begroeiing van een nat valleibosje met zwarte els, wilg, zomereik, berk, veldesdoorn en es.