Kerkuil
vilda_9270_kerkuil_rollin_verlinde_a5_33192.jpg

De kerkuil (Tyto alba)
De kerkuil is met zijn hartvormige gezicht en gitzwarte ogen één van de meest opvallende uilensoorten.
Hoe kan je de kerkuil herkennen?
- Een lichaamslengte van 29 tot 44 centimeter groot
- Zwarte ogen
- Grote kop met wit, hartvormig gezicht
- Goudbruine bovendelen en vaak wit lijkende, licht gestippelde onderzijde
- Lange poten
Hoe klinkt de kerkuil?
Wat eet de kerkuil?
De kerkuil jaagt ‘s nachts door kort boven de grond te vliegen en de grond af te speuren naar voedsel. Op het menu staan vooral knaagdieren (muizen en zelfs ratten), maar ook vleermuizen en kleine vogels.
Waar leeft de kerkuil?
De kerkuil is een evolutionair succes en komt op alle continenten voor.
Hoe plant de kerkuil zich voort?
De kerkuil bouwt zijn nest in kerktorens, schuren en andere gebouwen. De vogel legt gemiddeld twee keer per jaar zo’n 4 tot 6 eieren. De moeder bewaakt het nest terwijl de vader voor de aanvoer van voedsel zorgt.
Hoe krijg je de kerkuil te zien?
De kerktuil jaagt in open gebieden als akkers en weilanden. Je krijgt hem ‘s nachts vaak te horen, maar niet gauw te zien.
Weetjes over de kerkuil
- De kerkuil houdt niet van vrieskou omdat zijn verenkleed hier niet aan is aangepast. Bij langdurige sneeuw sterven veel kerkuilen omdat ze dan niet in staat zijn om muizen te vangen en ze hebben geen vetreserve om op te overleven.
- De Vlaamse populatie kerkuilen ging in de jaren 1960 en 1970 sterk achteruit, maar dankzij initiatieven van vrijwilligers (Kerkuilwerkgroep) kwam de soort er weer helemaal bovenop.
- Eens de kerkuil zich heeft gevestigd verandert hij nooit meer van leefgebied.
Wat kan jij doen voor de kerkuil?
Het laten plaatsen van een kerkuilenkast (kerkuilwerkgroep) verhoogt de kansen op een broedgeval en op succes.