Plakker

plakker_-_marc_herremans.jpg

De plakker is een veelvoorkomende nachtvlinder waarvan het bruine mannetje helemaal niet op het blekere vrouwtje lijkt

De plakker is een veelvoorkomende nachtvlinder waarvan het bruine mannetje helemaal niet op het blekere vrouwtje lijkt. De harige rupsen worden wel eens met processierupsen verward.

Hoe kan je de plakker herkennen?

Het mannetje van de plakker is een bruine, middelgrote nachtvlinder met opvallende geveerde voelsprieten. In rust lijkt de vlinder driehoekig van vorm. De bruine voorvleugels zijn wat vlekkerig.
Het vrouwtje is vuilwit tot bleekgeel en vliegt nauwelijks. De vleugels zijn langer en minder driehoekig.

Wat eet de plakker?

De volwassen vlinders hebben geen monddelen en kunnen dus geen voedsel opnemen. Zij teren op de reserves die ze als rups hebben opgedaan.

rups_plakker-_leo_vaes.jpg

De harige rupsen van de plakker worden wel eens met processierupsen verward.

De rups van de plakker

Hoe kan je de rups van de plakker herkennen?

De rups bezit zwarte borstelharen die op wratjes staan ingeplant. Die wratjes kunnen diepblauw tot dieprood van kleur zijn.
Bij volgroeide rupsen zien we een opvallend gemarmerd koppatroon, met donkere dwarsbanden over de ogen.
Jonge rupsen vertonen geen gekleurde wratjes, zijn nagenoeg zwart en kort behaard en vertonen gele en/of rode vlekjes op de rugzijde.
Volgroeide rupsen zie je vooral in de periode mei-juli.

Wat eet de rups van de plakker?

De rups van de plakker wordt op tal van planten aangetroffen en is helemaal niet kieskeurig. Je kan ze op inheemse planten aantreffen, maar evenzeer op een resem tuinplanten, zoals blauwe regen.

Waar komt de plakker voor?

De plakker is in heel Vlaanderen een algemene verschijning.
Hier vind je het verspreidingskaartje van de plakker.

Weetjes over de plakker

De plakker haar naam dankt aan de manier waarop de eitjes worden afgezet? Die worden tegen een boomstam geplakt, waarna het vrouwtje het eipakket bedekt met lichaamsharen. Zo’n harige bobbel op een stam kan je ook tijdens een winterwandeling tegen komen.
De plakker in Noord-Amerika een invasieve soort is? Hele bossen langs de oostkust worden kaalgevreten. De bestrijding van de plakker kost er jaarlijks miljoenen dollars.
De vrouwtjes wel vleugels hebben, maar eigenlijk niet vliegen? Ze lokken de mannetjes met feromonen, soortspecifieke lokstoffen. De mannetjes pikken die feromonen op met hun antennes, die enorm goed ontwikkeld zijn.