Gevlekte ringslang

Een pas uitgekomen ringslang heeft het formaat van een regenworm. Omdat goede afzetplekken door meerdere vrouwtjes worden gebruikt, kunnen er in één keer honderden slangetjes uitkomen. 

Net als alle slangen oriënteert de gevlekte ringslang zich voornamelijk op de reuk; door de tong regelmatig uit de bek te steken worden geurdeeltjes opgenomen. Zowel prooien als vijanden kunnen worden waargenomen nog voordat deze de slang hebben opgemerkt. 

Bij bedreiging scheidt de ringslang een stinkende vloeistof af door klieren bij de anus, soms laat de slang zijn ontlasting lopen of braakt hij zijn half verteerde prooi uit. Bij verstoring of bedreiging houdt de ringslang zich vaak voor dood (schijndood). Ze draait zich in kronkels op haar rug, doet haar bek schuin open met haar tong eruit en draait haar pupillen weg.

Vijanden van de gevlekte ringslang zijn onder andere roofvogels zoals de slangenarend en vogels als ooievaars en zoogdieren als egels en marterachtigen als de bunzing. Deze laatste vreten de slang aan, de roofvogels en ooievaars plukken de slang van de grond. De belangrijkste vijand is de mens, door de habitatvernietiging, ook het achteruitgaan van prooidieren (kikkers) in aantal en verspreidingsgebied drijft de gevlekte ringslang terug.

De gevlekte ringslang is de enige slang die eieren legt in ons land. De adder en de gladde slang zijn eierlevendbarend en dragen de eieren met zich mee tot de jongen volledig ontwikkeld zijn.