Zomertaling

• Kleine eend, slechts iets groter dan wintertaling
• De man heeft een witte ‘halve maan’ boven het oog, een warmbruine kop en een donkerbruine borst. Zijn flanken zijn lichtgrijs en fijn gebandeerd, met mooie zwart-witte, spitse schouderveren
• De vrouw lijkt sterk op het vrouwtje van de wintertaling, maar heeft een meer getekende kop en een beigewitte keel
• De vleugel is in vlucht opvallend lichtgrijs (zeker bij de man) en heeft twee witte lijnen op de armpennen

Of de zomertaling de mooiste van al onze eendensoorten is, durven we niet te zeggen. Met de prachtige verenkleden van onder andere pijlstaart en wintertaling is de concurrentie groot. Maar dat het een soort is om van te watertanden, staat buiten kijf. Het mannetje herken je aan de brede roomwitte veeg die over de kop loopt en de grijze flank waarover sierlijke schouderveren losjes gedrapeerd zijn. In vlucht vallen de blauwgrijze vleugels op.
Zoals bij veel eendensoorten is het vrouwtje van de zomertaling onopvallend bruin. Om haar te onderscheiden van de algemenere wintertaling moet je kijken naar de verschillen in het koppatroon: een vrouwtje zomertaling is contrastrijker getekend dan een vrouwtje wintertaling.

Mannetjes van de zomertaling hebben een opmerkelijke roep: ze kwaken niet, ze maken een verrassend, rollend geluid. Dat klinkt eerder als een kikker dan als een eend. 
 

Wat eet de zomertaling?

Het dieet van de zomertaling is gevarieerd. Terwijl ze in de Afrikaanse overwinteringsgebieden vrijwel uitsluitend van waterplanten leven, staan in de lente ook dierlijke prooien op het menu: onder andere muggenlarven, wormen, waterkevers en kikkervisjes.