Afbeelding
Afbeelding
Elk jaar weer opnieuw. Honderden Noord-Atlantische grienden. Nodeloos en brutaal afgeslacht. Een gruwelijke ‘traditie’ … Hoe lang zal de Europese Unie dit nog toestaan?
De Faröer is een eilandgroep in het noordelijke deel van de Atlantische oceaan en vormt een autonoom onderdeel van Denemarken. Faröer betekent waarschijnlijk zoveel als Schapeneilanden. Op de eilanden zijn dan ook duizenden schapen aanwezig die instaan voor 60% van de vleesproductie en ook door hun wol een niet onbelangrijke bijdrage leveren aan de lokale economie. Maar de economie draait in hoofdzaak op visserij en intensieve zeeviskwekerij.
De vissers van de archipel zijn vooral berucht omwille van de Grindadráp, wat zoveel betekent als griendenjacht. Deze griendenjacht wordt op de Faröer als sinds de 9de eeuw uitgevoerd en is sinds die tijd een belangrijk onderdeel van de Faeröerse keuken. In de Schapenbrief, de allereerste wettekst die van de eilandengroep bekend is en dateert uit 1298, wordt al naar deze traditionele vorm van walvisvaart verwezen. Hierbij worden scholen van Noord-Atlantische grienden en Witsnuitdolfijnen door jagers in kleine boten gedreven naar het Skálabotnur-strand op het eiland Eysturoy waar ze door de lokale bevolking met grote messen worden afgeslacht.
Lokale autoriteiten geven aan dat de Grindadráp voorziet in 15% van de vis-vleesconsumptie en dat deze jaarlijkse vangst van Noord-Atlantische grienden noodzakelijk is voor de voedselbevoorrading. De vangst wordt onder de lokale bevolking verdeeld. Voorstanders spreken dan ook van een duurzame manier van voedselinzameling, rechtstreeks uit de natuur, en zien het als een belangrijke deel van een culturele identiteit. De Grindadráp wordt door internationale dierenrechtenorganisaties echter veroordeeld als wreed en onnodig. Doordat er steeds meer internationale aandacht uitgaat naar de jaarlijkse Grindadráp, is de jacht in toenemende mate aan regelgeving onderhevig maar toch lijkt dit niet te volstaan om uitwassen te voorkomen.
De grootste slachting vond plaats op 12 september 2021. Op die dag werden 1.428 Witsnuitdolfijnen gedood. Nooit eerder werden zoveel exemplaren tijdens een Grindadráp gedood. Sea Shepherd was bij deze traditionele slachtpartij aanwezig en filmde de ganse gebeurtenis. De beelden gingen de wereld rond en werden doorgaans negatief onthaald. Het grote aantal gedode dolfijnen stootte dit keer zelfs bij een deel van de lokale bevolking op onbegrip en was volgens de voorzitter van de Vereniging van Walvisvaarders, Ólavur Sjúrðarberg, ‘buitensporig’.
Afbeelding
1.428 Atlantische witflankdolfijnen, afgeslacht in enkele uren tijd. Zelfs de lokale bevolking vond dat wat te veel van het goede. Beetje bij beetje ebt het draagvlak voor de Grindadráp weg.
Natuurpunt Reizen heeft een lange traditie van walvistrips, aanvankelijk in de Golf van Biskaje (aan boord van de Pride of Bilbao) maar later ook in de Groenlandse zee en de Atlantische Oceaan (aan boord van de Plancius). De verwondering bij elke waarneming van een kudde Noord-Atlantische grienden is bij elke deelnemer telkens zo groot dat Natuurpunt het als haar plicht ervaart om mee te ijveren voor een stopzetting van de Grindadráp. De steun aan de campagne die Sea Shepherd voert, was dan ook een gemakkelijke beslissing. Met deze steun werd o.a. het verblijf betaald van vrijwilligers van Sea Shepherd die de bloedige slachtpartijen zo nauwkeurig mogelijk documenteren. Hun beelden gaan jaarlijks de wereld rond maar voorlopig gaat de gruwel gewoon door …
Lokale partner: Sea Shepherd België
Campagne: Operation Bloody Fjords
Steun Werkgroep Natuurpunt Reizen: 2.500 € (2016)