Bassegembos

• Toegankelijkheid
• Beschrijving van het gebied
• Dieren en planten
• Natuurbeheer
• Geschiedenis van het gebied

Toegankelijkheid

Het bos zelf is niet vrij toegankelijk. Er worden wel regelmatig geleide bezoeken georganiseerd. De Bassegemboswandeling op het wandelnetwerk Land van Streuvels loopt wel langs het gebied. De route is niet geschikt voor rolstoelgebruikers en kinderwagens. Zij kunnen knooppunten 52-94-95-98 volgen en terug aansluiten op de uitgestippelde wandeling.

Top

Beschrijving van het gebied

Het Bassegembos is een vrij klein natuurgebied, ietwat geïsoleerd gelegen tussen verschillende weilanden. De omgeving heeft evenwel erg veel potentieel om aan natuurontwikkeling te doen. Het Bassegembos is een erg waardevol eikenbos met wilde hyacint. Het feit dat je hier boswallen, wilde hyacint en oude hakhoutstoven vindt, wijst er op dat het om een zeer oud bos gaat. Boswallen dienden in de Middeleeuwen als veekering. Wilde hyacint, een soort die zich maar heel langzaam verspreidt, komt hier massaal voor. En de hakhoutstoven zijn al enkele honderden jaren oud. Bronnenonderzoek kan overigens nergens aanwijzingen vinden, dat het gebied ooit iets anders als bos is geweest.

Dit inheems gemengd loofbos vertoont de kenmerken van een middelhoutbeheer. Dit uit zich in de aanwezigheid van hooghout, met eik, es, esdoorn en grauwe abeel, en van hakhout, met tamme kastanje en es. Het bos heeft ook een goed ontwikkelde struiklaag, met veel hazelaar. De bosranden zijn vrij rijk ontwikkeld met iep, rode kornoelje, Spaanse aak en zoete kers.

Kenmerkend is vooral de voorjaarsflora, dé blikvanger in de vroege lente. Naast de dominante soort, de wilde hyacint, zijn er nog een twintigtal andere soorten typisch voor een oud bos. Andere blikvangers zijn de reuzenbeuk, die zeer centraal in het bos staat, en de mysterieuze verhevenheid aan de noordkant, die in het verleden al aanleiding gaf tot speculaties zijnde een prehistorische grafheuvel of een oude konijnenheuvel.

Top

Dieren en planten

De wilde hyacint is erg kenmerkend voor het bos en vormt, van eind april tot mei, een bodembedekkend tapijt. Maar ook andere waardevolle oude bosplanten kan je hier aantreffen. Het bos is de ideale rust- en broedplaats voor tal van roofvogels, waaronder de buizerd. Andere vogels, zoals de grote bonte en de groene specht, de gaai en de boomklever, doen het hier erg goed. Al jaren gaat hier ook een nestkastenactie door voor de pimpel- en koolmees. Verder zijn er sporadische waarnemingen van de bosuil en de vos. Restpopulaties van de grote glimworm zijn in de zuidelijke bosranden nog terug te vinden.

Top

Natuurbeheer

Het beheerplan, opgesteld door Natuurpunt, heeft drie verschillende doelstellingen. In de zuidrand van het bos wordt opnieuw een middelhoutbeheer gevoerd. Zowat 25% van de oppervlakte hakhout wordt om de 10 à 12 jaar volledig gekapt. De kern van het bos wordt ongemoeid gelaten. Hier wordt enkel ingegrepen om de bramen en de massale vlier binnen de perken te houden. Zo kan de voorjaarsflora zich optimaal ontwikkelen. In de noordrand van het bos wordt niet ingegrepen. Zo kunnen bezoekers ook zien hoe dit bos zich spontaan ontwikkelt bij een nulbeheer.

Top

Geschiedenis van het gebied

Deze mooie vallei ontstond miljoenen jaren geleden. De vruchtbare bodem bestaat afwisselend uit zand, klei en leemlaagjes afgezet door zee, die hier vroeger lag, en wind. Al zo’n 5000 jaar geleden bewerkten de mensen de vruchtbare grond. Op heel wat plaatsen werden restanten gevonden van werktuigen vervaardigd uit silex en beenderen. Naar gelang de menselijke activiteit ontwikkelde of verdween er bos.

Nu rest hier alleen nog een klein stukje Tiegembos en Bassegembos. Dit bos was lang in adellijke handen en diende vooral als jachtgebied en voor hout. Zo ontsnapte het aan de landbouwontginningen in de loop der jaren. Gelukkig maar. Het bos ontwikkelde zich tot een waardevol baken in het landschap waar je elk voorjaar opnieuw geniet van een fantastische voorjaarsbloei. 

Top