Meetjeslandse Kreken

Toegankelijkheid

Het gebied is het hele jaar door vrij toegankelijk. 

Beschrijving van het natuurgebied

Het krekengebied vertelt het verhaal van de mens die terrein verovert op de zee, en de zee die dan weer hard en genadeloos terugslaat. Het polderland rond de monding van de Westerschelde werd eeuwenlang geteisterd door dijkbreuken en overstromingen, waarbij het water grillige kuilen in het landschap uitschuurde. De zee trok zich terug en de kreken bleven over.

Niet al deze plassen zijn echter van natuurlijke oorsprong. Er werd in de streek namelijk ook turf gestoken, een brandstof die via sloten en kanaaltjes in kleine vaartuigen naar de steden werd gebracht. De turfputten werden tijdens stormvloeden verder uitgeschuurd.

Eens de zee door metershoge dijken bedwongen, maakten rust en landbouwuitbating zich meester van de streek. De landbouw drong de natuur terug tot op de dijken en de oevers van de kreken met hun brede rietkragen, die heel wat bijzondere vogelsoorten herbergen.

Dieren en planten

In de rietlanden rond de kreken broeden typische vogels, als rietzanger, blauwborst en bruine kiekendief. Veel van de graslanden zijn zilt en herbergen een typische fauna met zouttolerante plantensoorten, als zeekraal, schorrezoutgras en zilte schijnspurrie. Vogels die in deze natte graslanden broeden, zijn grutto, tureluur en kluut. De kalkrijke dijken herbergen speciale plantensoorten als wilde marjolein, agrimonie en kattendoorn.

Er overwinteren duizenden kolganzen en grauwe ganzen in de polder, alsook honderden kleine zwanen en rietganzen. Slechtvalk, blauwe kiekendief en smelleken zijn typische overwinterende roofvogels.

Natuurbeheer

Natuurpunt beheert hier een aantal dijken en kreken, samen goed voor zo'n 180 ha natuur. Het beheer wordt mogelijk gemaakt door de goede samenwerking met de Zwarte Sluispolder, de Generale Vrije Polders, NV Waterwegen en Zeekanaal en het Regionaal Landschap Meetjesland. Het grootste deelgebied binnen het Meetjeslands Krekengebied is het Leopoldkanaal. Het is de ecologische verbinding tussen de Asseneedse kreken en de kreken van Sint-Laureins en vormt tegelijk de hoofdslagader voor de afwatering binnen het gebied. De bermen van het Leopoldkanaal worden beheerd door een schaapherder.