Kluizenbos

Populier, Amerikaanse eik en spar werden aangeplant voor de omschakeling naar productiebos. Enkel op een klein gedeelte bleef een oude kern bewaard met bomen als zomereik, beuk, abeel, hazelaar, lijsterbes, esdoorn en es. Dit deel van het Kluizenbos met zijn goed ontwikkelde kruidlaag en hakhout behield op die manier zijn uitzonderlijke eigenheid.

In het verleden werden de populieren op minimale afstand van elkaar aangeplant. Recenter werden de afstanden wat groter zodat er meer mogelijkheid geboden werd voor spontane onderbegroeiing van o.a. zwarte els. Bij het rooien van de stukken bos werd eerst de onderbegroeiing verwijderd. Daarna werden de populieren gekapt. Ondanks de regelmatige verstoring van de kruidlaag vinden we toch kleine maagdenpalm, klimop, sporadisch bosanemoon en wilde narcis, eenbes, keverorchis, sleutelbloem, daslook, zwartblauw rapunzel, dalkruid en heelkruid.

Verscheidene bronnetjes ontspringen in het gebied. Het beroemdste is natuurlijk het Kluizeputje aan de Kluiskapel, de bron van de vruchtbaarheid waar alle Hekelgemse boorlingen vandaan kwamen. Die bronnetjes vormen beken die afwateren naar de Somergembeek die dan weer uitmondt in de Dender. Enkele weilanden in het bos en grote gedeelten van het bos zijn daardoor uitgesproken drassig waardoor els hier gemakkelijk groeit.

In en rond het bos lopen een vijfentwintigtal reeën rond. Zij verplaatsen zich van de bossen aan de Steensemeersbeek over de Kluiskouter door het Kluizenbos tot in Hof Somergem. De dieren voelen zich in hun sas in het bos. Zo loopt er een stevige zesender reebok rond en werd er recent een geit gespot met wel drie prachtige kalfjes. Fazanten, een van de populairste soorten klein wild ter wereld, zijn zowel in het bos als op de kouter rijkelijk aanwezig. In de hoge eikenbomen vinden we nesten van buizerds. Even was er hoop op een haviksnest maar de jongen zijn niet succesvol grootgebracht. Verder zingen de vele kleinere vogels hun lied wat de legende van monnik en het eeuwigheidsvogeltje tot leven brengt.