Zeg niet te snel: het was weer een das

Dassen worden geregeld beticht van schade aan akkers. Om die reden werden dassen in het verleden vaak verjaagd. Ten onrechte, blijkt nu uit een onderzoek door de Universiteit van Luik. Dassen hebben meestal slechts een heel klein aandeel in de schade aan akkers. Van de vooroordelen blijkt dus niet veel te kloppen.

De das is de grootste inheemse marterachtige van ons land. Hij is een echte omnivoor en eet alles wat de pot schaft. Hij is dol op regenwormen, kevers, rupsen en larven. In het gepaste seizoen staan ook kersen, pruimen en andere gevallen boomvruchten op het menu. Maar hij wordt er ook van verdacht te smullen van maïs. En dat maakt hem niet geliefd bij landbouwers.

Das of everzwijn?

Die verdachtmaking blijkt nauwelijks te kloppen: de schade die dassen aan maisakkers aanrichten, is erg beperkt. Vooral in gebieden waar ook everzwijnen voorkomen, wordt schade ten onrechte toegewezen aan dassen.

De schade die dassen aanrichten is makkelijk te onderscheiden van de schade veroorzaakt door everzwijnen. Dassen beschadigen slechts een kleine plek aan de rand van de akker, terwijl everzwijnen liever veld-inwaarts trekken. Daarnaast eten dassen pas vanaf de nazomer maïs, wanneer de korrels aan het rijpen zijn. Everzwijnen doen dat daarentegen het hele maisseizoen lang. Zij eten naast de korrels ook het zaaigoed op en woelen de akkers om.

Torenhoge schadeclaims

De das is een beschermd dier en daarom wordt de schade die hij aanricht, vergoed door de overheid. Everzwijnen zijn een bejaagbare soort en bij schade moet de schadelijder zich wenden tot de beheerders van het jachtgebied in kwestie.

In Wallonië bereikten schadeclaims voor dassenschade in 2012 een historisch hoogtepunt van bijna 400.000 euro. De Waalse overheid besloot daarop om uit te zoeken hoe de vork in de steel zat. In samenwerking met de Universiteit van Luik onderzochten ze tientallen maisakkers. Uit dat onderzoek bleek dat slechts een klein deel van de schade aan akkers effectief door de das werd veroorzaakt. Hierdoor konden de schadevergoedingen teruggebracht worden tot een tiende van het totale bedrag.

Revival in Vlaanderen

De das doet het steeds beter in ons land. Ook in Vlaanderen wordt hij op steeds meer plekken gezien. In het verleden bestonden heel wat vooroordelen tegenover de das. Hierdoor werd hij vaak verdelgd en zijn burcht vernietigd. Dat is meteen een van de redenen waarom de das haast uitgestorven was in Vlaanderen.

Verjagen niet zinvol

Van die vooroordelen blijkt nu dus niet veel te kloppen. De schade die dassen aanrichten aan akkers is werkelijk miniem. Dassen verjagen is dus volstrekt onnodig en ook erg drastisch. Het is beter om preventieve maatregelen te nemen en landbouwgronden voldoende te beschermen tegen ongewenste gasten. Dit kan bijvoorbeeld door akkers te voorzien van een goede omheining. Zo blijven de gewassen beschermd en kan de das in alle rust op zoek gaan naar een andere maaltijd.

Meer info over preventieve maatregelen om schade door dassen te vermijden, vind je op www.natuuralsgoedebuur.be

Tekst: Silke Hermans, Natuurpunt
Foto: Wim Dirckx