Natuur.focus 2017-3 'Mind the gap'

‘Mind the gap‘
Over de kloof tussen onderzoekers en beheerders (en hoe ze te dichten)

Het uitstippelen van een gepast beheer voor een natuurgebied is een formidabele uitdaging. Het is een multicriteria-analyse waarbij de actuele toestand, de verwachte ontwikkelingen binnen en buiten het gebied én de meningen en wensen van een hele reeks betrokkenen in rekening gebracht moeten worden. ‘Facts-free politics’ is geen optie. Beheerders zouden daarom maximaal gebruik moeten kunnen maken van de resultaten van wetenschappelijk onderzoek om hun beheerkeuzes te onderbouwen. In de praktijk zijn de barrières tussen onderzoekers en beheerders echter groot, wat bij beide partijen tot frustraties kan leiden (zie ook Reed et al. 2014). Beheerders blijven vaak op hun honger zitten omdat onderzoeksresultaten niet in een bruikbare vorm tot bij hen geraken. Onderzoekers hebben soms het gevoel dat beheerders niet voldoende begrip opbrengen voor de specifieke werkwijzen nodig voor goed wetenschappelijk onderzoek en onvoldoende rekening houden met de contextafhankelijkheid van onderzoeksresultaten.
In dit artikel wil ik tonen dat een betere afstemming tussen onderzoekers en beheerders kan leiden tot win-winsituaties. Daartoe schets ik eerst hoe beheerders aankijken tegen onderzoek in ‘hun’ gebied. Vervolgens beschrijf ik enkele kenmerken van wetenschappelijk onderzoek, om tot slot te komen tot een concreet voorstel voor een betere onderlinge afstemming.