In vogelvlucht naar een efficiënter natuurbeheer?
Over de rol van teledetectie als instrument voor biodiversiteitsbehoud
Teledetectie, of ‘remote sensing’ in de vakliteratuur, laat toe om op basis van spectrale sensoren (beschouw ze gerust als fancy fototoestellen) aan boord van vliegtuigen en satellieten op een snelle en efficiënte manier een gebiedsdekkend beeld te vormen van objecten op het aardoppervlak. Het bestuderen van het jachtgedrag van leeuwen, het bestrijden van stroperij, het opvolgen van Orang-oetang populaties, het inschatten van brandrisico, het karteren van floristische diversiteit: dit is slechts een kleine greep uit de mogelijke toepassingen die remote sensing kan bieden aan natuurbeheer en biodiversiteitsbehoud. Toegegeven, de voorbeelden die ik hierboven aanhaal zijn eerder exotisch van aard, maar ook voor Vlaanderen biedt de technologie heel wat perspectieven voor een efficiënter en doelgerichter natuurbeheer. In dit artikel leg ik graag uit hoe.
Ontvang nieuws over onze natuur en activiteiten rechtstreeks in je mailbox.
Abonneer je op onze nieuwsbrief