Rosdel

Het landschap van Hoegaarden spreekt tot de verbeelding. Met haar weidse vergezichten, diep ingesneden groene valleien en prachtige holle wegen is deze streek uitgegroeid tot het mekka van de zachte natuurgenieter. Hier vind je een unieke mix van ruimte, natuur en stilte. Tussen Hoegaarden en l’Ecluse-Beauvechain slingert zich een prachtig valleigebied: Rosdel. Dankzij de inzet van Natuurpunt Velpe-Mene kwamen de Schoorbroekbeekvallei en haar flanken ecologisch versterkt uit een grootschalige ruilverkaveling. Het natuurgebied Rosdel en Schoorbroekvallei vormen nu een aaneengesloten eenheid natuur in een weids akkerlandschap. Deze flanken zijn ondertussen uitgegroeid tot soortenrijke en structuurrijke graslanden met vele kalkminnende soorten zoals marjolein, borstelkrans en donderkruid.

Toegankelijkheid
Beschrijving van het gebied
Dieren en planten
Natuurbeheer
Verder wandelen in de buurt

Toegankelijkheid

De wandelingen gaan over landelijke wegen, die niet geschikt zijn voor rolstoelen. Stevig schoeisel aanbevolen.

Het startpunt, de Tuinen van Hoegaarden, omvatten het historische Kapittelhuis met taverne en een prachtig oud kasteelpark, ingedeeld in verschillende thematuinen.

Top

Beschrijving van het gebied.

Het Rosdel slingert zich in een lange S-bocht van l’Ecluse in Wallonië tot Nerm in Hoegaarden. De Schoorbroekbeek is de slagader van het gebied.

Het natuurgebied is landschappelijk zeer fraai en heeft door de afwisseling van valleien, terrassen en taluds en de overgangen van sterk hellende valleiflanken naar weidse plateaus enigszins de allure van een landschap uit de Voerstreek.

Dieren en planten

Natuurpunt doet in het Bois De Caubergh aan natuurbeheer over de taalgrens. Op de drogere valleiflanken en ingesneden droogdalen is de bodem stenig en kalkrijk. Bijgevolg komt er een zeer soortenrijke vegetatie voor met kenmerkende planten van oude bossen en bosranden.

Zeldzame orchideeën zoals het bleek bosvogeltje vinden een veilig toevluchtsoord in het Bois de Caubergh. De oude boskern is een belangrijke biotoop voor de wespendief en de wielewaal. De goed ontwikkelde bosranden en de doornstruwelen aan de randen zijn het leefgebied van de geelgors en de sleedoornpage. De kalkrijke hellingen bevatten zeer veel potentieel voor natuurontwikkeling met soorten als beemdkroon, bijenorchis en donderkruid.

De vele holle wegen in Hoegaarden vormen waardevolle lijnen in het landschap. Het behoud van die lijnvormige landschapselementen stond bij de eerste ruilverkavelingsplannen zwaar ter discussie. Met doelgerichte acties kon Natuurpunt een reeks onverharde landwegen behouden. Deze groene corridors zijn het leefgebied van de geelgors en bostortel.

Top

Natuurbeheer

In 1993 legde de provincie Vlaams-Brabant hier een wachtbekken aan om het centrum van Hoegaarden voor wateroverlast te behoeden. Uiteindelijk werd op aandringen van Natuurpunt de Schoorbroekbeek letterlijk uit haar keurslijf gehaald, verbreed en ondieper gemaakt. Zo kan de beek nu regelmatig buiten haar oevers treden, waardoor het gebied sterk vernat en moerasvegetaties en rietlanden opnieuw mogelijk worden.

Natuurpunt herstelt hier het rietland en vormt de ecologisch weinig interessante populierenplantages om tot natuurlijk bos. Met al die maatregelen remmen we de waterafvoer af, zodat het water meer ter plaatse in het natuurgebied kan infiltreren en minder snel Hoegaarden binnenstroomt. Dit deelproject heet: 'Waterriet voor de zeldzame vogels en droge voeten voor Hoegaarden'. Hier broeden soorten als bruine kiekendief, dodaars, karekiet, rietgors, sprinkhaanzanger. De weidebeekjuffer is zeer talrijk.

Daarnaast is er een mozaïek van kleine gebieden, beheerde landschapslinten en voor de akkerfauna- en flora beheerde akkertjes. Ze herbergen een specifieke vegetatie met naast klaproos en korenbloem soorten als spiegelklokje, blauw walstro, bleekgele droogbloem. In de winter herbergen ze een belangrijk deel van de populatie van geel-, grauwe en rietgors. Dit akkerbeheer krijgt de naam ‘Graan voor Gorzen’.

Top