Spoorwegzate Tongeren-Sint-Truiden

Toegankelijkheid

Dit gebied is toegankelijk voor het publiek.

Beschrijving van het natuurgebied

De Spoorwegzate, vroeger een druk gebruikte verbinding tussen Tongeren en Tienen, is vandaag een waardevol stukje natuur. Rond 1879 werd er een netwerk van spoor- en tramlijnen tussen Tienen en Luik aangelegd, dit voor een snel en massaal vervoer tussen de agglomeraties en voor het overbrengen van goederen.

De oude spoorwegbedding doorklieft Vochtig-Haspengouw. De ondergrond bestaat uit klei- en zandlagen, afgedekt door een laag leem. De dalbodems zijn zeer vochtig en ze werden daarom uitsluitend gebruikt als hooi- en weiland. Later werden er ook populieren aangeplant. De Fonteinbeek doorkruist het landschap en mondt verderop uit in de Mombeek. Het Kasteel Rooi, het Hoevenaarskasteel en het kasteel van Kolmont zijn historische trekpleisters.

Aan de ene kant van de bedding bevinden zich dassenburchten, hoogstamboomgaarden en akkers. Aan de andere zijde van de bedding stroomt op ongeveer 50 meter de Fonteinbeek met vochtige graslanden en hooilandjes, al dan niet beplant met populieren.

Dieren en planten

Door dat vroegere treinverkeer kan je hier vandaag een aantal planten terugvinden die je normaal in Haspengouw niet zal aantreffen. Knolsteenbreek, bosanemoon, slanke sleutelbloem, wilde marjolein, muskuskruid en brede wespenorchis geven het landschap kleur.

Maar ook voor verschillende dieren is het landschap dé ideale plaats om te vertoeven. De wijngaardslak en de hazelworm kruipen hier over de grond. Verschillende soorten libellen, zoals de smaragdlibel, zoeven door de lucht. Ook de geelgors en de grote zilverreiger kan je hier waarnemen. En her en der bevinden zich aan weerszijden van de Spoorwegzate verschillende dassenburchten.

Natuurbeheer

Natuurpunt en Leefmilieu Tongeren beheren dit stukje natuur. Via hakhout- en bosbeheer worden doelsoorten zoals wilde marjolein, muskuskruid en brede wespenorchis in stand gehouden. Ook de eikelmuis en de das worden beschermd. De aanpalende weilanden worden, met de hulp van plaatselijke boeren, begraasd door koeien.