Winterwandeling in de Laakvalleien

Na een korte verwelkoming in de Paviljoenstraat ging de wandeling van start langs de Kleine Laak.
We gingen vooral de deelgebieden in Vorst bezoeken zoals het Hoeves, de Ossebroeken en de
Swinnebroeken om zo te eindigen in het Eindhoutbroek.

Na enkele flinke stappen werd de aandacht van de 17 deelnemers al getrokken naar opvliegende vinken en groenlingen die hun honger kwamen stillen met de oliehoudende zaden van rozenbottels.

Terwijl we even stil stonden om van dit schouwspel te genieten, hoorden we in de verte ook nog het gefluit en het ‘tjakkende’ geroep van kramsvogels. Dit was alvast een goede start van de wandeling.

In de vallei van de Kleine Laak was het opvallend nat, de beek was op verschillende plaatsen buiten de oevers getreden.

In het waterwinningsgebied zijn nog werken aan de gang. Daardoor was het hier en daar ploeteren door het slijk. Maar de sfeer was goed en we genoten van al het moois dat de natuur te bieden had. Zo vloog er ineens vlak voor onze voeten een fazantenhaan geschrokken op en zagen we in de verte nog een blauwe reiger passeren.

We stonden nog stil bij mossen, korstmossen, klimop enz. en zagen hier en daar nog zwammen. De eerste blaadjes van het speenkruid stonden ook al te blinken tussen de afgevallen bladeren.

Als gids heb je dan een luxeprobleem, je weet niet wat eerst te vertellen. En we moesten het nog hebben over het beheer van invasieve exoten als de Japanse duizendknoop langs de Pestendijk.