Zilvermeeuw MTOS nog steeds in blakende gezondheid!

In de zomer van 2021 werd een hulpeloos zilvermeeuwkuiken binnengebracht in het Vogelopvangcentrum van Oostende. Niemand die toen kon voorspellen dat de vogel twee jaar later nog steeds vrolijk zou rondvliegen aan de Belgische kust en stilaan volwassen wordt. Met behulp van kleurringen kunnen dergelijke succesverhalen steeds beter worden opgevolgd. En iedereen kan daarbij helpen, ook jij.

Op 16 juli 2021 krijgt de brandweer van Oostende een oproep: een nieuwsgierig zilvermeeuwkuiken, geboren in een nest bovenop een flatgebouw, is veel te vroeg van het dak gesprongen en bevindt zich in hachelijke omstandigheden én met een pootwonde op een terras. De vogel wordt opgehaald en meteen binnengebracht bij het Vogelopvangcentrum (VOC) te Oostende. Daar sterkt hij in de daaropvolgende weken goed aan, voldoende om hem op 20 augustus ter plaatse vrij te kunnen laten.

Medewerkers van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO) komen jaarlijks langs in het VOC om de rechterpoot van deze ‘springers’ en andere revaliderende Zilver- en Kleine mantelmeeuwen van een kleurring te voorzien. Vanaf dat moment maken ze deel uit van een langlopende, wetenschappelijke studie die het wel en wee van deze grote meeuwen opvolgt. Naast veel gelukwensen van de verzorgers krijgt onze jonge zilvermeeuw dus nog iets extra mee: een donkerblauwe pootring met lettercode MTOS.

Het voordeel van deze kleurringen is dat ze al vanop grote afstand opvallen. Met een gewone verrekijker of zelfs met de smartphone is de letter- en/of cijfercode eenvoudig af te lezen. Wie de waarneming doorgeeft, kan vervolgens de levenshistorie van de bewuste vogel raadplegen. De wetenschappers zelf halen uit deze gegevens allerhande informatie over trekroutes, partnertrouw, populatiespreiding, voedselgronden en levensverwachting. Zo weten we ondertussen dat heel wat Belgische zilvermeeuwen dagelijks heen en weer vliegen tussen de kust en vaste foerageerplaatsen in het binnenland, en dat sommige exemplaren meer dan 30 jaar oud worden.

Zilvermeeuw MTOS lijkt daarentegen redelijk honkvast: van de 17 keer dat ze de voorbije twee jaar werd opgemerkt, was dat 16 keer op het grondgebied van Nieuwpoort. Enkele dagen geleden vertoefde ze nog met soortgenoten in de omgeving van de IJzermonding. Ondertussen verandert haar jeugdkleed langzaam maar zeker in dat van een adulte zilvermeeuw. Mogelijk komt ze in 2024 voor de eerste keer zelf tot broeden.

Het is telkens weer een leuke bezigheid om in een groep van meeuwen te speuren naar eventuele geringde exemplaren. Iedereen die wil, kan ook makkelijk meehelpen aan dit wetenschappelijk onderzoek. Aan te raden is om zo’n geringde meeuw te fotograferen (als bewijs), de ring af te lezen en de waarneming door te geven via https://submit.cr-birding.org/projects/38/. Hiervoor moet je eerst een account aanmaken. Als je eerder een waarneming hebt doorgegeven, kan je direct inloggen of een nieuw wachtwoord aanvragen. Overigens worden niet alleen meeuwen voorzien van een kleurring, ook bij tal van andere Europese vogelsoorten lopen er ringprojecten. Je vindt ze terug via https://cr-birding.org/.

Tekst: Ruben Meert (Natuurpunt 's Heerenbosch) m.m.v. Marc Van de Walle (INBO – team Soortendiversiteit), Jeroen Nienhuis (European Colour-ring Birding), Rijn Van Maele (VOC Oostende) en Lieven Matthys (Brandweerverbroedering Oostende)