Focus op biogeochemie – deel 6
Natuurontwikkeling op landbouwgrond: herstelmaatregelen
In de vorige artikels in deze reeks werden de oorzaken van vermesting en verzuring en de nadelige gevolgen voor de biodiversiteit uitgelegd. Bij uitbreiding van kwaliteitsvolle natuur is de biogeochemie dan ook zeer belangrijk. Om het verlies aan biodiversiteit te stoppen, schrijft Europa voor dat Vlaanderen tegen 2030 ca. 25.000 ha natuur- en bosuitbreiding moet realiseren. Deze uitbreiding zal gedeeltelijk op landbouwgrond plaatsvinden en daar is het vrijwel altijd noodzakelijk om de bodemvruchtbaarheid te verlagen en een gunstige hydrologie te herstellen (meestal vernatting). Abiotische herstelmaatregelen moeten de beschikbaarheid van nutriënten terugdringen om de dominantie van snelgroeiende soorten te breken. Alleen dan kan er zich een soortenrijke vegetatie ontwikkelen. Op voormalige landbouwgronden is de aanrijking met het weinig mobiele fosfor (P) het meest problematisch voor het herstel van soortenrijke graslanden, heide, bossen en wetlands. In dit zesde en laatste artikel richten we ons op de meest geschikte verschralingsmaatregelen om natuurherstel te realiseren op voormalige landbouwgronden.
Ontvang nieuws over onze natuur en activiteiten rechtstreeks in je mailbox.
Abonneer je op onze nieuwsbrief