Huismoeder

De huismoeder is één van de meest voorkomende nachtvlinders in ons land. Ze behoort tot de grootste Europese nachtvlinderfamilie, de uilen.

Hoe kan je de huismoeder herkennen?

• In rusthouding worden de voorvleugels over elkaar gehouden, boven het achterlijf. De kleur van de voorvleugels is erg variabel: van zandkleurig bruin tot zwartbruin. Nabij de voorvleugelpunt bevindt zich een zwart vlekje tegen de rand.
• Wanneer de vlinder actief is, kan je zijn opvallende achtervleugels zien: die zijn oranjegeel met een zwarte band.
• In rust is de huismoeder een lange, smalle vlinder.

Wat eet de huismoeder?

De huismoeder kan zich te goed doen aan nectar van allerlei planten, maar wordt evenzeer aangetrokken door rottend fruit.

Wat eet de rups van de huismoeder?

De rups is niet kieskeurig en leeft op allerlei lage planten.

Waar leeft de huismoeder?

De huismoeder komt werkelijk overal voor in ons land. Wie nachtvlinders lokt met licht, kan soms hoge aantallen huismoeders op één avond zien. Het is

Hier vind je een verspreidingskaartje van de huismoeder in ons land. De ‘lege hokken’ geven eerder aan dat er niet naar nachtvlinders gezocht is en zeggen in dit geval niks over de aan-/afwezigheid van de huismoeder.

Weetjes over de Huismoeder

• De huismoeder heeft een –voor een vlinder- bijzondere naam. Die naam gaat intussen al eeuwen terug. Ook in één van de eerste Nederlandstalige vlinderboeken (Ter Haar, 1928) vinden  we die naam terug. De oorsprong ligt wellicht bij de bekende natuurvorser Carolus Linnaeus die de huismoeder haar wetenschappelijke naam bezorgde: Noctua pronuba. Noctua verwijst naar de nachtelijke levenswijze van de soort ‘Pronuba’ betekent ‘bruidsmeisje’. Om een niet geheel bekende reden had Linnaeus de gewoonte om  nachtvlinders met felgekleurde achtervleugels met vrouwelijke termen te benoemen.