Voor het natuur- en milieubeleid zijn gebiedsspecifieke abiotische gegevens (geologie, reliëf, waterhuishouding en bodem) uiterst relevant. Een indeling van Vlaanderen in abiotisch homogene gebieden, als ruimtelijke eenheden voor het inschatten van problemen en potenties op vlak van milieu en natuur was dan ook aangewezen. In het kader van het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen werd Vlaanderen in 1993 opgedeeld in ecodistricten en ecoregio’s. Onnauwkeurigheden in de toen gebruikte methodiek, in combinatie met de ondertussen sterk toegenomen beschikbaarheid en accuraatheid van abiotische gegevens, maakten een herziening van deze indeling wenselijk. In dit artikel wordt uit de doeken gedaan wat de nieuwe ecodistricten en ecoregio’s inhouden, hoe ze werden afgebakend en hoe ze aangewend kunnen worden binnen een gebiedsgericht milieu- en natuurbeleid.
Ontvang nieuws over onze natuur en activiteiten rechtstreeks in je mailbox.
Abonneer je op onze nieuwsbrief