Mene-Jordaanvallei

• Toegankelijkheid
• Beschrijving van het gebied
• Dieren en planten
• Natuurbeheer
• Verder wandelen in de buurt

Toegankelijkheid

Een trip met een kinderwagen is niet overal even evident (afhankelijk van seizoen en toestand van de paden), grote wielen zijn alleszins een must. De wandelpaden zijn niet geschikt voor rolstoelgebruikers. Honden welkom, aan de leiband. Laarzen of stevige stapschoenen aanbevolen.

 Top

Beschrijving van het gebied

Gouden graanvelden en glooiende heuvels strelen het oog in Mene-Jordaanvallei. De beekvallei zelf ligt helemaal verborgen in het akkerlandschap. Niet één, maar twee beken banen zich er een weg: de Jordaan en de Menebeek. De beken vloeien in elkaar over en vormen zo, als je ze vanuit de lucht bekijkt, een groene V. Naast de natte gronden langs de beken vind je in het gebied ook hellingen met droge akkers en graslanden, enkele zijvalleitjes en het Willebringenbos. 

De kerk van Meldert werd gebouwd met de plaatselijke Gobertangesteen. Miljoenen jaren geleden werd de streek herhaaldelijk overspoeld door een zee die zich telkens terugtrok. Die zee liet een pakket van afzettingen achter dat op verscheidene plaatsen in Hoegaarden aan de oppervlakte komt. De kalksteenhoudende zandsteenbanken worden 'gobertangesteen' genoemd. Op die bodem groeien zeldzame kalkminnende planten, zoals wilde marjolein, bijenorchis, bosrank en borstelkrans. Gobertangesteen werd hier in de buurt via ondergrondse galerijen ontgonnen en was al in de middeleeuwen een goed bouwmateriaal. De steile wanden of taluds in de vallei zijn waarschijnlijk ontstaan door dat gesteente af te graven.

 Top

Dieren en planten

De Mene-Jordaanvallei, met haar rijke kalk- en leembodems, blinkt uit door een buitengewone biodiversiteit. Heel wat soorten die elders in Vlaanderen heel zeldzaam of verdwenen zijn, vinden hier nog een thuis. 

Ruigtes, graslanden, broekbossen, hellingsbossen en rietvelden wisselen elkaar af in de Mene-Jordaanvallei. De aanwezigheid van onder meer pluimzegge, brede orchis, kleine valeriaan, knolsteenbreek en holpijp wijzen op de hoge natuurwaarden van de vallei. Op de kalkrijke valleihellingen bevinden zich kleinschalige akkertjes waar tot voor kort nog het uiterst zeldzame klein spiegelklokje werd aangetroffen. Het gebied biedt een aantal perspectieven om de bedreigde hamster nieuwe kansen te geven.

 Top

Natuurbeheer

Natuurpunt beheert in de streek van Hoegaarden een vijftiental natuurakkers die deels braak liggen, deels ingezaaid met graan. Het graan blijft tot na de winter op de kruidenrijke akkers en vormt zo een rijk gedekte tafel voor zaadetende vogels zoals de geelgors, grauwe gors, ringmus en verschillende soorten vinken. Die hebben het steeds moeilijker om voldoende voedsel te vinden om de winter door te komen. Tijdens koudeperiodes bezoeken honderden gorzen de akkers.

De grauwe gors en de geelgors houden van ruige bermen en verhevenheden in het landschap die ze als uitkijk- en zangpost gebruiken. Ideaal daarvoor zijn weipalen, struwelen langs akkerranden en hoge kruidachtige gewassen. Beide gorzen gaan in Vlaanderen als broedvogel sterk achteruit. In Brabants Haspengouw houden de gorzen wél stand, dankzij het pionierswerk van Natuurpunt.

 Top

Verder wandelen

Meldertbos

Rosdel

Velpevallei

 Top