Munsterbos

Op de grens van de arme Kempen en het vruchtbare Haspengouw ligt het Munsterbos. Ten noordoosten van het dorpscentrum van Munsterbilzen strekken zich 450 hectare bossen, vijvers, moerassen en graslanden uit. Hier en daar komt zelfs een stukje purperen heide piepen. Flaneer hier door de dreven en langs pittoreske kapelletjes.

De afwatering van het Munsterbos gebeurt via een aantal beken waarvan de meeste buiten het gebied, aan de rand van het Kempens Plateau ontspringen. Dit zijn de Zutendaalbeek, de Bezoens- of Stalkerbeek, de Molenbeek, de Elsterbeek en Wilderbeek. Ze vloeien samen in de Munsterbeek die op haar beurt naar de Demer stroomt.

Het gebied is zo bijzonder door de ligging op de overgang van het zandig Kempens Plateau naar de Haspengouwse leemstreek. De beken die van het Kempens Plateau afstromen, bevatten helder, zuiver water. Daar is de beekprik dankbaar voor. De beken die vanuit Haspengouw afvloeien, zijn voedselrijker. In het Kempens deel zijn de bossen zuur en arm. In het Haspengouwse deel vind je een gevarieerd landschap met soorten van de leemstreek zoals de maretak. Centraal in het Munsterbos liggen de Staatsvijvers, de meest oostelijke uitloper van het Limburgse vijvergebied, ook bekend als De Wijers. 

Het bos behoorde bij de Abdij van Munsterbilzen, waar het naar vernoemd is. In het bos zijn twee kapelletjes, beide gebouwd vlak na het einde van de Tweede Wereldoorlog: de Sint-Amorkapel en de Kapel Geheim Leger uit 1947. De Sint-Amorkapel heeft het uitzicht van een miniburcht. De ronde toren is zelfs voorzien van schietgaten. De kapel is toegewijd aan de Heilige Amor, een heilige uit de 8ste eeuw, een Franse pelgrim die zich op latere leeftijd als kluizenaar vestigde in Munsterbilzen.

De vijvers van het Munsterbos , bij de lokale bevolking bekend als “de staatsvijvers” dateren van het begin van de 17de eeuw. Ze werden aangelegd volgens een eeuwenoud Kempens systeem om aan visteelt te doen. Van op de uitkijktoren heb je een prachtig zicht over de vijvers.