De to-do-lijst voor het laatste jaar van de Vlaamse regering Peeters II
De Vlaamse regering Peeters II is haar laatste werkjaar ingegaan. Voor Natuurpunt is dat een aanleiding om te bekijken wat er nog uitgevoerd kan en moet worden om invulling te geven aan de doelstellingen inzake natuurbeleid die deze regering zichzelf heeft gesteld in onder meer het regeerakkoord en in het Pact 2020. Natuurpunt selecteerde een aantal beleidsonderdelen die voor de toestand van de natuur in Vlaanderen cruciaal zijn. Het gaat om elementen uit het natuur- en milieubeleid, ruimtelijke ordening, openbare werken en landbouw. Op basis daarvan heeft de vereniging de to-do-lijstopgesteld van de zaken die de Vlaamse regering het komende jaar nog moet afwerken.
De afgelopen jaren heeft de Vlaamse regering heel wat dossiers inzake natuurbeleid grondig voorbereid. Het is nu zaak om al dat werk te verzilveren. En er kan nog heel wat bereikt worden: kijk naar de recente inhaaloperatie voor de erkenningen van reservaten. Daarbij voorziet de Vlaamse regering voor 2013 en 2014 wordt een totaalbedrag voorzien van 1’1 miljoen euro, goed voor 2700 hectare voor openstelling voor het publiek, beheer, monitoring en toezicht van natuurgebieden in beheer van verenigingen.
Wat ligt er nog op de plank?
Het belangrijkste dat de regering nog moet doen voor de zomer, is het finaal goedkeuren van de Natura 2000-doelen of instandhoudingsdoelstellingen (IHD). Deze doelstellingen geven aan waar en hoe Vlaanderen invulling zal geven aan haar Europese natuurverplichtingen (Natura 2000). Het Natura 2000-beleid is, zowel in het Europese beleid (biodiversiteitsstrategie 2020) als in het Vlaamse (ViA Pact, Regeerakkoord), dé hoeksteen van het natuurbeleid. De doelen hadden twee jaar geleden al goedgekeurd moeten zijn. Er is meer dan 5 jaar aan gewerkt door wetenschappers en de administratie, in een ongezien breed en langdurig overlegproces met de verschillende betrokken actoren.
Met de doelen wordt een rechtszeker kader geschapen voor verdere economische ontwikkelingen (een aanpak die in de Ontwikkelingsschets Schelde-Estuarium succesvol is gebleken). Ze zullen ook zorgen voor meer duidelijkheid voor de natuurbeheerders en de administratie, waardoor efficiënter kan (samen)gewerkt worden. Tal van natuurprojecten zitten in de pijplijn om Europees beschermde vogels, vlinders, bossen of heide in kwaliteit te doen toenemen en open te stellen voor het publiek. Zonder goedgekeurde doelen geldt het omgekeerde. Het overleg tussen overheid, wetenschap en actoren wordt gehypothekeerd en de geloofwaardigheid van de Vlaamse overheid zal een zware knauw krijgen. We riskeren Europese boetes en er dreigt ernstige rechtsonzekerheid in het vergunningbeleid. Het uitstel zal zorgen voor hogere natuurherstelkosten. Finaal zal de natuur het grootste slachtoffer zijn, omdat de noodzakelijke bijkomende inspanningen verder zullen aanslepen.
Daarnaast, uitvoerend en op korte termijn - moet er nog veel uitgevoerd worden wat afgesproken was: de natuurafspraken uit het plattelandsbeleid , de acties uit de waterplannen, de uitvoering van het SIGMA-plan, de voortgang van de ruimtelijke afbakeningsprocessen, de afspraken rond het soortbeschermingsbeleid. De “gap” tussen de ambities op papier en de uitvoering op het terrein is immers nog erg groot.
