Velduil

• Middelgrote uil: van kop tot staart is de velduil 34 tot 40 cm groot, met een spanwijdte van ongeveer 1 m
• Midden in het beige gezicht staan twee grote, gele ogen die omringd zijn door een zwarte verenkrans (als uitgelopen mascara)
• Hij heeft kleine oorpluimpjes (de korte veertjes bovenop zijn ronde kop), al zijn die maar zelden zichtbaar
• De bovenzijde is grof gevlekt, de beige onderzijde gaat over van een zwaar gestreepte borst naar een bijna ongestreepte buik
• Zijn staart is donker gebandeerd
• De lange, spitse vleugels zijn aan de onderkant beige en aan de bovenkant zwartbruin met beige vlekken en een zwartbruine polsvlek en vleugeltip. De witte achterrand aan de vleugel onderscheidt de velduil van een vliegende ransuil.

In de lucht herken je de velduil aan zijn lange, smalle vleugels en zijn schommelende, veerkrachtige vlucht. Wanneer hij niet aan het jagen is, zit hij meestal op de grond of op een weidepaaltje.

De roep van de velduil is zelden te horen. Klinkt als een zachte, krijsende ‘che-uw’-klank, al dan niet in twee lettergrepen. In de broedtijd roept het mannetjes een zacht ‘hoe-hoe-hoe-hoe’ dat toch van ver hoorbaar is. Dat wordt gecombineerd met het snel tegen elkaar klappen van de vleugels.

Wat eet de velduil?

De velduil jaagt voornamelijk op muizen en kleine vogels. Hij gaat op zoek naar prooien door laag over zijn territorium te vliegen. Dat doet hij meestal tijdens de schemering. In de broedperiode jaagt hij daarentegen zowel overdag als ’s nachts. Hij moet dan immers veel meer voedsel vinden.