Drie nieuwe soortbeschermingsprogramma’s van start
Drie nieuwe soortbeschermingsprogramma’s van start
Het ANB start met de uitvoer van de soortbeschermingsprogramma’s (SBP’s) voor de Heivlinder, Roerdomp en Knoflookpad. Hiermee haalt minister Schauvliege de vooropgestelde vier per jaar en komt het totaal nu op negen. Een duidelijke versnelling ten opzichte van 2015 en 2016. Of deze acties op het terrein zullen leiden tot een verbetering voor de betrokken soorten, zal pas later blijken. Cruciale factoren zijn alvast de opstart en overgang naar het nieuwe natuurdecreet, de effectiviteit van de vrijwillige maatregelen op terrein en de capaciteit bij ANB om dit alles in goede banen te leiden.
Hieronder vindt u het standpunt van Natuurpunt over deze drie soortbeschermingsprogramma's
SBP Knoflookpad
Het SBP knoflookpad is de laatste reddingsboei voor deze ernstig bedreigde soort. Het zet de maatregelen binnen én buiten speciale beschermingszones op scherp zoals het tegengaan van eutrofiëring, het voorzien van extra leefgebied (open poelen en heide) en aanleggen van verbindingen. Ook opkweek en uitzet wordt voorgesteld als maatregelen, net omdat de soort het zo slecht doet.
De globale doelstelling voor de volgende 5 jaar is echter veel te laag: men wil de volgende vijf jaar maar 20% van de maatregelen uitvoeren die nodig zijn om de soort in een goede staat van instandhouding te brengen. Deze beslissing is gebaseerd op budgettaire beperkingen en in strijd met de ambities van de minister zelf. Daarom nam Natuurpunt een officieel minderheidsstandpunt in bij dit SBP.
Minderheidsstandpunt Natuurpunt:
Natuurpunt kan niet akkoord gaan met de doelstellingen van het voorliggende plan, omdat ze in tegenspraak zijn met de bepaling in OD 49 van de beleidsnota "omgeving" van minister Schauvliege, die stelt dat tegen 2020 "70% van de benodigde maatregelen in uitvoering is om tegen 2050 alle Europees te beschermen soorten in een gunstige staat van instandhouding te brengen."
Om deze taakstelling te bereiken, is het duidelijk dat minstens in alle ter goedkeuring voorgelegde SBP's, de 70% grens moet gehaald worden (gezien bvb een hele reeks SBP's en dus maatregelen naar verwachting niet in uitvoering zal zijn tegen 2020).
Voorliggend plan bevat ons inziens niet alle maatregelen die noodzakelijk zijn om tegen 2050 "alle Europees te beschermen soorten in een gunstige staat van instandhouding te brengen" (zie bvb de beperkingen inzake verbindingen). Bovendien liggen de doelstellingen, daar waar ze wel gekwantificeerd worden, zeer veraf van de beoogde 70%. Natuurpunt meent dan ook dat de doelen en dus de bijhorende middelen, naar boven aangepast moeten worden om ze in lijn te brengen met het regeringsbeleid.
SBP Heivlinder
Natuurpunt vindt dit SBP een positieve stap voorwaarts. In zes grote behoudseenheden zal het leefgebied van Heivlinder (duinen en heiden) worden verbeterd en uitgebreid. Daarnaast zullen stapstenen worden ingericht om de connectiviteit te verbeteren en zullen beheerders en private eigenaars worden geïnformeerd over quick wins. Het doel: het versterken en uitbreiden van de 13 bestaande metapopulaties en enkele kleinere populaties. In het SBP wordt ook rekening gehouden met de impact van klimaatverandering op deze soort; daarin is dit SBP uniek. Beheerders van natuurgebieden, zoals Natuurpunt, spelen een belangrijke rol: zij zullen de volgende jaren hun beheerplannen Heivlinder-proof maken.
SBP Roerdomp
Het SBP roerdomp strandde op een compromis voor alle partijen. Niet alle doelen (lees: broedparen Roerdomp) zijn immers gealloceerd door de S-IHD besluiten. Via dit SBP moest dus bepaald worden waar natuur zou worden ingericht om deze extra broedparen een plaats te geven. Uiteindelijk werden de resterende doelen gealloceerd in Pulderbos-Krabbelshof (1-2 broedparen), Retie-Geel-Mol (1 bp), de IJzervallei (2 bp) en in het Vinne en omgeving. In het Vinne en Klein Vinne werden 1 tot 2 broedparen gealloceerd terwijl voor de andere deelgebieden van dit complex een bijkomende actie werd opgenomen om de haalbaarheid + impact van vernatting op aanpalende landbouw beter in beeld te brengen, zodat er in SBP 2 (binnen 5 jaar) een finale uitspraak over dit gebied kan gedaan worden.
