Image
Aalscholver - Elwin van der Kolk

Aalscholver

Great Cormorant
Phalacrocorax carbo
Aalscholvers (Phalacrocoracidae)

De aalscholver is een grote, zwarte, visetende vogel met een gehaakte snavel. Je ziet de aalscholver meestal ronddobberen op zee, in meren of vijvers, of op een zonnige plek waar hij met gespreide vleugels zit om ze te laten drogen.

Grootte
80 - 100 cm
Gewicht
2,6 kg - 3,7 kg
Levensverwachting

Tot 25 jaar

Favoriete maaltijd

Vis. Hij heeft geen voorkeur voor bepaalde vissoorten: aalscholvers eten wat ze kunnen vangen.

Burgerlijke staat

Tijdens de broedtijd leeft de aalscholver in een kolonie. Buiten de broedtijd niet.

Status
Algemeen
Woonplaats

In de buurt van zout en zoet water. De aalscholver broedt graag in kolonies bij visrijk water. Aan de kust zoekt hij vaak de duinen, kwelders en eilanden op.

Karakter

Over het algemeen is het een stille vogel, maar in kolonies produceert de aalscholver allerlei kwakende en krakende binnensmondsegeluiden.

Verleiding

De aalscholver houdt zijn baltsritueel op het nest. Daar lokt hij overvliegende vrouwtjes met zijn fel afstekende witte dijen.

Afkomst
Inheems

Hoe herken je de aalscholver?

  • De aalscholver is een grote, zwarte vogel met lange, dikke hals
  • Hij heeft bronsgetinte veren met een schubtekening. 
  • De aalscholver heeft een opvallend witte wang en een gele plek op de plaats van de aanhechting van de bek.
  • Zijn snavel is lang en lichtgrijs, en heeft een haakvormige punt om vissen te kunnen vasthaken.
  • Dankzij de zwemvliezen tussen zijn voortenen kan de aalscholver zwemmen. Hij vangt vis door te duiken.
  • Een jonge aalscholver kan je herkennen aan de witte veren op de keel, borst en buik. Deze worden geleidelijk vervangen door zwarte veren gedurende hun eerste levensjaren.

In het voorjaar zijn de aalscholvers het mooist. Dan hebben ze witte veren op hun wangen en dijen, en zilverwitte manen op hun kruin en in hun nek. De onbevederde keel van de aalscholver kleurt dan geel. In het broedseizoen verdwijnt dit prachtkleed.

De aalscholver zit vaak met uitgespreide vleugels op een rots, ponton, paal, op de grond of in een boom om hun verenkleed te laten drogen. De veren van een aalscholver worden natter dan bij andere watervogels. De aalscholver kan namelijk alle lucht uit zijn veren persen, en de bijzondere structuur van de vleugelveren maakt dat er daar water kan binnendringen. Hierdoor kan hij gemakkelijker en dieper duiken naar vis. Het zijn dus enkel de vleugels die nat worden, het lichaam blijft droog en beschermd om warmteverlies te beperken. 

Aalscholver - Elwin van der Kolk
Aalscholver - Elwin van der Kolk
Aalscholver - Elwin van der Kolk
Aalscholver - Elwin van der Kolk

Het geluid van de aalscholver

Over het algemeen is het een stille vogel, maar in kolonies produceert de aalscholver allerlei kwakende en krakende binnensmondsegeluiden. Volwassen vogels roepen vaak "rraaaahhh", de jongen kokken en kekkeren. Buiten het broedseizoen hoor je hen zelden.

Audio file
Beluister hier
Audio file
Beluister hier

Hoe leeft de aalscholver

Wat eet de aalscholver?

Aalscholvers eten bijna uitsluitend vis. Hierbij hebben ze geen voorkeur voor bepaalde vissoorten: aalscholvers eten wat ze kunnen vangen. Snellere soorten zijn moeilijker vangbaar dan tragere. Ook de grootte is van belang: kleinere vissen kunnen gemakkelijker worden doorgeslikt dan grotere, al gebeurt het regelmatig dat aalscholvers (te) grote vissen vangen die ze dan niet krijgen doorgeslikt. Een volwassen aalscholver eet per dag gemiddeld 500 gram vis. Die hoeveelheid kan sterk variëren doorheen het seizoen. Vissen worden integraal ingeslikt en verteerd. Grotere en dikkere visbeenderen kunnen vaak niet volledig worden verteerd en worden dan half verteerd uitgebraakt in braakballen. De jongen worden gevoed door de oudervogels die het half verteerde voedsel opbraken.

Hoe plant de aalscholver zich voort?

In België broeden aalscholvers alleen in bomen, maar in andere landen wordt ook gebroed op rotskliffen, op elektriciteitsmasten of op de grond. In grotere boomkolonies sterven de broedbomen vaak af als een gevolg van de uitwerpselen van de aalscholvers. 
In de eerste weken van februari worden de eerste nesten bezet en worden de eerste eieren gelegd. Nestbouw verloopt echter sterk gespreid over het broedseizoen en kan tot in juni plaatsvinden, op het ogenblik dat elders in de kolonie de eerste jongen al zijn uitgevlogen. De jongen worden gevoed door de oudervogels die half verteerd voedsel opbraken. Het voedsel voor de jongen wordt doorgaans gezocht in een straal van 15 tot 20 km rond de broedkolonie.

Icon
Icoon - Wist je dat

Wist je dat?

  • Wanneer de aalscholver zijn kolonie verlaat om te gaan vissen, zie je hem vaak overvliegen in rijtjes. Soms jaagt hij in grote groep, en dan werken de aalscholvers actief samen om zo efficiënt mogelijk vis te vangen. Vis wordt gevangen door te duiken en meestal worden de prooien onder water al opgegeten. De aalscholver eet dagelijks zeker 500 gram vis. 
  • Door een sterke naoorlogse vervolging verdween de aalscholver als broedvogel in Vlaanderen in 1965. Het duurde tot 1993 vooraleer de soort zich weer vestigde (in Woumen en Rijkevorsel). Daarna is het bijzonder snel gegaan en is zowel het aantal broedplaatsen als het aantal broedparen sterk gestegen.
  • Aalscholvers duiken doorgaans tot 10 meter diep. Het diepterecord werd vastgesteld in visnetten op een diepte van 75 meter. 
  • Aalscholvers die met gespreide vleugels op paaltjes zitten werden door de Scheldevissers vaak vergeleken met predikende religieuzen. De katholieken noemden de vogel daarom ook dominee, de protestanten hielden het op paster. Ander volksnamen zijn meerkraai, moddergans, stinker, zeeraaf en schollevaar (een anagram van aalscholver).
  • In China en Japan wordt nog steeds op een traditionele manier zoetwatervis gevangen met afgerichte aalscholvers. 's Avonds gaan vissers met kleine bamboe vlotjes het water op. Vissen worden gelokt door het licht van toortsen of lampions die aan het vlot zijn vastgemaakt. Op de rand van het vlot staat een aantal aalscholvers die met een touw aan het vlot zijn vastgemaakt. Wanneer de aalscholvers in het water worden gelaten, duiken die naar de vissen die zich om het vlot hebben verzameld. Doordat rond de hals een ring werd aangebracht, kunnen de aalscholvers de gevangen vis niet doorslikken. Van zodra de vogel genoeg vis in zijn hals heeft verzameld, haalt de visser de vogel weer aan boord en wordt de halsinhoud geleegd in een rieten mand.

Waar vind je de aalscholver?

De aalscholver is een trekvogel, maar het hele jaar door kan je hem in Vlaanderen waarnemen. Je kan de soort gemakkelijk waarnemen in de broedkolonies, die worden bezet vanaf de eerste weken van februari. Bekende, grote kolonies vind je in de Eendenkooi van Merkem, in het Broek De Naeyer in Willebroek en in de Bourgoyen-Ossemeersen in Gent. Sommige aalscholvers trekken in het najaar weg richting zuid, terwijl andere dicht in de buurt van de broedgebieden blijven. Tijdens de najaarstrek kan je op sommige dagen (vooral in de eerste helft van oktober) grote aantallen (vaak in V-formatie) zien overvliegen.

> Bekijk deze soort op waarnemingen.be

Komt de aalscholver veel voor?

Volgens de Europese Vogelrichtlijnen is het een beschermde soort. In Vlaanderen broedde er ongeveer 1.200 - 1.500 aalscholverparen. In Vlaanderen is de aalscholver zowat overal te vinden. In de winterperiode verblijven er zo'n 5.000 en die hebben dagelijks 2,5 ton vis nodig om in leven te blijven. 

Waargenomen in deze natuurgebieden

Icon
Icoon - Vogelhut

Start tijdig met het voederen van de vogels in je tuin

Vanaf de herfst zoeken vogels actief naar een voedselplek voor de winter. Door je voedertafel dan al te vullen, weten ze dat ze in de winter in jouw tuin terecht kunnen.
Wanneer het echt koud wordt, kan je vetbollen en pindaslingers aanbieden.

Hoe voeder je tuinvogels, en wie eet wat?

Icon
Icoon - Vrijwilligers - Helpende handen

Help de aalscholver

Wat doet Natuurpunt?

Aalscholvers kunnen een negatieve impact hebben op lokale visbestanden. De omvang van die impact varieert sterk: op sommige plaatsen kan dit aanzienlijk zijn, op andere plaatsen is die verwaarloosbaar of onbestaande. Klassieke visvijvers vormen voor aalscholvers vaak een ideale plek om te foerageren omdat die doorgaans ondiep zijn, er een onnatuurlijk hoge dichtheid aan vis aanwezig is en nauwelijks schuilplaatsen voor vissen aanwezig zijn. Wanneer een groep aalscholvers op zo’n visvijver neerstrijkt, kan het financiële verlies voor vissers en viskwekers hoog oplopen. De visserij is dan ook vragende partij om aalscholvers te mogen verdelgen. 
Momenteel staat de aalscholver opgenomen in categorie 2 van het Soortenbesluit. Dit betekent dat het verboden is om aalscholvers opzettelijk te doden, opzettelijk te vangen of opzettelijk en betekenisvol te verstoren, vooral tijdens de broedperiode, de overwintering en tijdens de trek. Van deze beschermingsmaatregelen kan echter worden afgeweken, ter voorkoming van belangrijke schade aan de visserij. Het probleem hierbij is dat het Soortenbesluit niet aangeeft wat moet worden verstaan onder ‘belangrijke schade’. 

Natuurpunt vindt dat de aalscholver in Vlaanderen een beschermde soort moet blijven, die onder geen beding mag worden verdelgd of verstoord. Natuurpunt pleit voor visvijvers met natuurlijke dichtheden aan vis met veel schuilplaatsen (o.a. in dichte rietkragen). Indien het aanbod aan gemakkelijk te vangen vis op specifieke locaties (= visvijvers) daalt, zullen aalscholvers zich meer verspreiden over Vlaanderen en zal de financiële schade per locatie lager liggen en aanvaardbaar worden. 
 

Leer soorten herkennen en geef je waarnemingen door

Afbeelding
ObsIdentify - Shutterstock
NP

Trek met je telefoon naar buiten en identificeer soorten met de gratis app ObsIdentify: de natuurherkenner in je broekzak. Door je waarnemingen op te slaan, lever je tegelijk een belangrijke bijdrage aan het onderzoek rond soorten. Download de app hier:
 

Download voor iOS    Download voor Android