Wespendief

• Opvallende gele iris
• Lange vleugels en lange rondere staart
• Staarttekening met 3 dwarsbanden
• Vlakke vleugels in vlucht
• Gele poten en zwarte klauwen 

De wespendief heeft een kleine kop met slanke hals en zwarte snavel.  De bovenzijde is variabel van kleur, van licht- tot donkerbruin. De onderzijde is bruin tot witachtig, met donkere banden. Over de staart lopen 3 brede dwarsbanden, één op de top en twee op de basis.
Het verenkleed is identiek bij beide geslachten. De kop van het mannetje is meer egaal grijs van kleur.
De wespendief wordt vaak verward met de buizerd, vooral in de lucht. Maar wespendieven hebben een langere en rondere staart met afgetekende banden. De kop is kleiner en slanker.  Hij heeft een langzame, zwevende vlucht met af en toe snelle vleugelslagen. 

In broedtijd luidruchtige luide, klaaglijk klikkend 'wieieh' of drielettergrepig 'duudlieduu'. Bij opwinding 'kiekiekie'.

Wat eet de wespendief?

Wespendieven voeden zich voornamelijk met bijen, wespen, hommels en zelfs met honing. Vooral de larven van wespen en bijen zijn bijzonder in trek. Wespen- of hommelnesten traceren vanaf een uitkijkpost, meestal in het bos, of ze volgen insecten over grote afstanden tot aan het nest. Met zijn poten graaft hij de ondergrondse nesten open.  Die wespen worden tot wel veertig centimeter diep uit de grond opgegraven. Het dichte verenkleed en de hoornachtige plaatjes op de poten beschermen de vogel tegen steken.
Ze zijn bijna volledig afhankelijk van wespen, bijen en hommels maar soms eet hij ook andere insecten, of zelfs kleine zoogdieren, vogels, reptielen of amfibieën. In de winter is hun hoofdvoedsel hier onmogelijk te vinden, dus trekken ze eind augustus of begin september naar Afrika. Omwille van hun voedsel, zie je wespendieven hier nooit voor de maand mei.